Bhutan

Het kleine koninkrijk Bhutan ligt verscholen tussen de besneeuwde bergtoppen in het oostelijke Himalaya-gebergte in Zuidoost-Azië en ligt ingeklemd tussen India in het zuiden en China in het noorden. Het land ligt dus geheel ingesloten tussen andere landen: het land grenst in het noorden aan Tibet en Arunachal Pradesh, aan de Indiase staten Assam en West-Bengalen in het zuiden en het oosten en in het westen wordt Bhutan begrenst door Sikkim. De officiële naam van het land is Druk Yul, dat staat voor 'Land van de Donderende Draak'.

Het land is 150 km breed en 300 km lang en beslaat een oppervlakte van ongeveer 47.000 km² en daarmee is Bhutan qua grootte te vergelijken met Zwitserland. Bhutan is een vrij dunbevolkt land en over het bevolkingsaantal zijn verschillende schattingen gedaan, maar volgens The World Bank had Bhutan in 2009 bijna 700.000 inwoners.

Bhutan is een van de landen met het meeste reliëf ter wereld. Het hele land bestaat vrijwel uit bergland, op een strook laaggelegen gebied in het zuiden na. In het noorden van het land ligt de hoogste centrale bergketen van het Himalaya-gebergte, de ‘Great Himalaya’. Hier vind je veel bergtoppen, bedekt met eeuwige sneeuw en gletsjers, van meer dan 6000 meter hoogte. De bergketens van het middengebergte, de 'Inner Himalaya', liggen dwars op de 'Great Himalaya'. Hier is het landschap een afwisseling van witte bergtoppen, geheimzinnige valleien waarin steden zijn gevestigd en glooiende vlakten. Aan de grens met India liggen de zuidelijke vlakten die de laagstgelegen gebieden van het land zijn.

Officiele naam:

Het Koninkrijk Bhutan

ISO:

BT

Ligging:

zuidoost Azië

Hoofdstad:

Thimphu

Inwoners:

+/- 700000

Taal:

Dzongkha

Godsdienst:

Boeddhisme

Tijdzone:

UTC +6

Munteenheid:

ngultrum

Klimaat:

Diverse

Oppervlakte:

47000 km²

Ervaringen

Vakantieverhalen / reisverslagen

Bezienswaardigheden

Hieronder vind je de bekendste bezienswaardigheden van Bhutan

National Textile Museum (Thimphu)

Het National Textile Museum is gelegen in Thimphu en geeft je een indruk van de belangrijkheid van textiel in Bhutan. De Bhutanese textielnijverheid wil meer internationaal bekend worden omdat textiel een belangrijk onderdeel is van het culturele erfgoed van Bhutan. De komst van dit museum in 2001 was dus weer een nieuwe impuls om aandacht te schenken aan de Bhutanese textiel. Op de begane grond van het museum kun je de praktische kant van de textielnijverheid bestuderen. Er wordt daar getoond hoe bijvoorbeeld het weven en kleuren van wol in zijn werk gaat. Op de eerste verdieping wordt een collectie van textielkunst getoond en hier worden ook verschillende kledingstukken tentoongesteld die speciaal voor leden van het koningshuis vervaardigd werden.

Artikelen

Eten en drinken

In de Bhutanese keuken is rijst het belangrijkste ingrediënt. Als je bij de rijst nog wat verse groente en gesmolten kaas geserveerd met hete pepers toevoegt, heb je het hoofdgerecht van de Bhutanese standaard boerenmaaltijd. Deze maaltijd wordt door de Bhutanezen drie keer per dag gegeten, dus er zit weinig variatie in de dagelijkse kost. Dit typische Bhutanese gerecht wordt uit een mandje gegeten. De inwoners van Bhutan brengen zelfs hun eigen mandje mee als ze bij een ander te gast zijn. In traditionele gerechten worden in Bhutan altijd groene of rode pepers verwerkt en deze kunnen behoorlijk pittig zijn. Een bekend Bhutaans gerecht dat bestaat uit grote groene pepers in kaassaus is 'Ema Datse'. In de restaurants in Bhutan is 'Daal Bhat' het meest gegeten en geserveerde gerecht. Dit gerecht bestaat uit rijst met linzen. Vaak kunnen veel maaltijden op de menukaart niet besteld en geserveerd worden. De reden hiervoor is dan dat de producten om het gerecht mee klaar te maken simpelweg niet aanwezig zijn. Gestoofd varkensvlees met radijs, kip met knoflooksaus en botersaus en varkensvlees met rijstnoedels zijn andere populaire gerechten in de Bhutanese keuken.

Bij het eten wordt in Bhutan vaak 'sudja' gedronken. Dat is boterthee die uit zwarte thee, boter, soda en zout bestaat en te vergelijken is met Tibetaanse yakthee. Thee wordt uit een kommetje gedronken en ook dit theekommetje nemen Bhutanezen zelf mee wanneer ze bij iemand op bezoek gaan. In Bhutan heb je over het algemeen twee soorten thee. De theesoort genaamd 'Seudja' is een mengsel van thee, boter en zout. De andere theesoort met de naam 'Nadja' is een brouwsel van thee, melk en suiker. Koffie is bijna niet verkrijgbaar en als het verkrijgbaar is dan is het poederkoffie waar je erg veel geld voor moet neertellen. Waarschijnlijk is thee in Bhutan de meest verspreide drank, maar ook de typisch Bhutaanse drank 'Ara' wordt veelvuldig genuttigd. Vooral in Centraal en Oost-Bhutan ligt deze drank erg in de smaak. 'Ara' is een sterke drank met 20% alcohol die door de Bhutaanse inwoners zelf gedistilleerd is uit rijst of graan.

Vervoer

Bhutan is te bereiken via India of Nepal. Vanuit Nederland gaan er geen directe vluchten naar Bhutan en daarom nemen de meeste reizigers vanuit Nederland het vliegtuig naar de luchthaven Kathmandu in Nepal of naar de luchthaven New Delhi in India om van daaruit verder te reizen naar Bhutan. De enige luchthaven in het land heet Paro Airport. Druk Air (Royal Bhutan Airlines), de nationale vliegmaatschappij van Bhutan, verzorgt de vluchten vanuit omringende landen naar de luchthaven van Bhutan. De luchtvaartmaatschappij is waarschijnlijk de kleinste ter wereld. Vanuit Paro Aiport gaan er wekelijks een aantal vluchten naar Bangkok (Thailand), Calcutta (India), Kathmandu (Nepal), New Delhi (India) en naar Dhaka en Yangon (Bangladesh).

Waar in andere landen in Azië de infrastructuur goed georganiseerd is en de reiziger volop gebruik kan maken van de trein, bus, boot of binnenlandse vluchten, kan dat in Bhutan niet. Daar kun je het beste met auto en privéchauffeur reizen. Goed georganiseerd openbaar vervoer is in Bhutan niet aanwezig en omdat het land maar één luchthaven heeft, zijn binnenlandse vluchten niet mogelijk. De enige hoofdweg voert langs de belangrijke steden van het westen naar het oosten van het land. Door de vele bochtige wegen, die maar 2,5 meter breed zijn, is autorijden in Bhutan één groot avontuur.

Visum

Alle nationaliteiten hebben een visum nodig voor een bezoek aan Bhutan. Deze wordt afgegeven door het departement van toerisme in Bhutan. Aanvragen dienen minstens 2,5 maand van te voren worden ingediend. Je kunt dit zelf doen maar reis je met een touroperator dan wordt dit meestal voor je gedaan.

Prijsniveau

Het gemiddelde prijsniveau in Bhutan ligt lager dan in Nederland. De munteenheid van Bhutan is de Ngultrum.

Veiligheid

In Bhutan is er weinig criminaliteit en daarom is het voor toeristen een veilig land om rond te reizen. Alleen wordt er ten sterkste afgewezen ’s avonds en ’s nachts te reizen, aangezien de wegen in Bhutan meestal door de bergen gaan en er regelmatig sprake is van aardverschuivingen.

Medische informatie

In Bhutan is de gezondheidszorg zowel voor inwoners als toeristen gratis toegankelijk. Het niveau van de gezondheidszorg in Bhutan is redelijk. Er wordt dan ook nog altijd flink geïnvesteerd in een betere gezondheidszorg.

Vaccinatie tegen gele koorts is in Bhutan alleen verplicht als je voorafgaand aan je reis naar Bhutan in een gele koorts gebied bent geweest. Inenting tegen DTP en hepatitis A worden aanbevolen als je naar Bhutan reist, ongeacht de verblijfsduur. Als de reis langer dan twee weken duurt, wordt ook buiktyfusvaccinatie aanbevolen. Neem altijd contact op met de GGD, Tropendokter of TravelClinic voor actuele adviezen.

Voedsel moet goed gekookt, gestoofd of doorbakken zijn. Het is over het algemeen veilig om gewoon het vlees te eten dat de lokale bevolking ook eet. Ook al zou je het misschien niet denken, maar eten dat je kunt halen bij kleine stalletjes op straat is over het algemeen veilig. Ga vooral daar eten, waar het druk is en veel mensen eten bestellen. Het voedsel wordt dan met een vrij hoge omloopsnelheid klaar gemaakt en dit komt de hygiëne vaak alleen maar ten goede. Wel is het verstandig later op de dag geen gerechten bereid met vlees meer te bestellen bij de eetstalletjes want vaak heeft dat vlees al de hele dag ongekoeld gelegen. Je kunt het beste in restaurants gaan eten waar je goed kunt zien of het schoon is.

Het wordt afgeraden kraanwater te drinken in Bhutan. Dranken waarin gekookt water gebruikt wordt, zoals thee of koffie, kunnen wel gewoon genuttigd worden. Het wordt aangeraden water en andere dranken alleen uit een afgesloten fles te drinken. Fruitsap is alleen veilig om drinken als er geen water aan is toegevoegd.

Bevolking

De Drukpa is de inheemse bevolking van Bhutan. De Drukpa bevolking is weer onderverdeeld in drie etnische groepen: de Tshanglas, de Ngalops en de Lhotshampas. De Tshanglas staan algemeen bekend als de oorspronkelijke bewoners van het oosten van het land. Om in hun levensonderhoud te voorzien, verbouwt deze etnische groep mais, rijst, tarwe, gerst en groenten. Daarnaast fokken zij ook nog vaak een aantal dieren. Voor de vrouwen die tot deze etnische groep behoren, is weven een populaire bezigheid en van zijde maken zij hele mooie textielwaren. De Ngalops zijn van Tibetaanse afkomst en zijn vooral in het westen van Bhutan neergestreken om zich daar te vestigen. Landbouw is hun belangrijkste kostwinning. In enkele gebieden in de buurt bij Thimphu en Paro kweken zij ook nog appels omdat ze daar veel geld aan kunnen verdienen. Deze etnische groep staat bekend om hun Lozeys (creatieve voordrachten) en hun Zheys (unieke dansen die de Ngalops uitvoeren). De Lhotshampas is de etnische groep die als laatste naar Bhutan is gekomen en zich in de zuidelijke vlakten van het land heeft gevestigd. Zij zijn in het begin van de 19e eeuw vanuit Nepal naar Bhutan gekomen om daar als loonarbeiders aan de slag te kunnen. Ook deze etnische groep houdt zich voornamelijk bezig met akkerbouw en verbouwt gewassen als gember en sinaasappels. Bhutan is een Boeddhistisch land waarin ongeveer 75% van de bevolking het boeddhistische geloof aanhangt. In het Bhutaanse leven neemt het Boeddhisme nog steeds een centrale plaats in en dat wordt door veel verschillende dingen duidelijk zoals bijvoorbeeld het luiden van rituele klokken, het geluid van een gong, de gebedsvlaggetjes en de monniken in hun rode gewaden die rituelen uitvoeren. De andere 15% van de bevolking is aanhanger van het hindoeïsme. De culturele diversiteit in Bhutan is groot en een grote variëteit aan festivals verhoogt deze rijkdom nog eens. Ieder dorp heeft hun eigen unieke festivals, maar het meest bekende festival is Tshechu. Als de Tshechu begint, verzamelen de dorpelingen, gekleed in traditionele gewaden, bij de tempels en klooster om dit festival bij te wonen. Dit festival wordt gehouden om de belangrijke momenten in het leven van de tweede Buddha, genaamd Guru Rinpoche, te markeren. Het festival duurt drie dagen en tijdens het feest worden verschillende liederen en dansen opgevoerd door gemaskerde mensen. Op deze festivals kan de bevolking even de dagelijkse beslommeringen laten rusten en plezier maken met familie en vrienden. Zij delen dan ook al hun eten en genieten samen van de traditionele wijn die dan rijkelijk vloeit.

De taal

De officiële taal in Bhutan is het Dzongha. Verder worden er in het land veelal Nepalese en Tibetaanse dialecten gesproken en enkele lokale talen. De dialecten worden vooral in het oosten van het land en de hoger gelegen gebieden gesproken. Bovendien kun je in Bhutan goed met Engels uit de voeten. Ook verkeersborden, boeken en menukaarten zijn in het Engels.

Flora & Fauna

In Bhutan is er een grote diversiteit aan planten en dieren overeenkomstig met de verschillen in het klimaat. Het landschap in het zuiden bestaat voornamelijk uit oerwoud. Het is er dus warm en vochtig waardoor er een grote verscheidenheid aan planten, struiken en bomen groeit. Je kunt er onder andere verschillende soorten orchideeën vinden en de rododendron en de magnolia zijn veel voorkomende struiken. De blauwe klaproos is de nationale bloem van Bhutan. In dit gebied kom je schitterende vlinders met prachtig kleuren tegen, vogels en verschillende apen waaronder de langoerapen en resusapen. Op iets hoger gelegen vlakten zie je vooral uitgestrekte lappen grond waar vaak vee op graast. In deze gebieden kan vooral een yak goed vertoeven. Een yak is een langharige koe die veel voorkomt in hooggebergte en wordt door veel Bhutanezen als huisdier gehouden. Ook bevinden zich in Bhutan bossen waarin bomen van cederhout staan. Deze bossen zijn vooral net onder de boomgrens te vinden. Al je zintuigen worden geprikkeld en in werking gezet door de geur van het hout en de naalden. In deze bossen zou je bovendien de zwartnekkraanvogel kunnen spotten omdat deze hier overwintert. In het hooggebergte is de ondergrond blijvend bevroren en gletsjers, besneeuwde bergtoppen, bevroren rivieren en felblauwe meren vormen hier het landschap. De sneeuwluipaard en de zwarte Himalayabeer zijn dieren die in dit gebied leven.

Geschiedenis

In de 7e eeuw deed de boeddhistische invloedssfeer vanuit Tibet zijn intreden in Bhutan. Tot het jaar 1907, toen Bhutan een monarchie werd, hebben boeddhistische lama's het land geregeerd. Het land is nooit onder koloniale heerschappij geweest, maar onder toenemende Britse druk werd in 1907 vanuit India de gouverneur van het district Tongsa tot koning van Bhutan verkozen. Deze koning Ugyen Wangchuck heeft een aantal jaar over Bhutan geheerst en is in 1926 overleden. Zijn zoon Jigme Wangchuk werd zijn opvolger als koning en heeft uiteindelijk tot 1952 over Bhutan geregeerd. Politieke stabiliteit en economische vooruitgang waren kenmerkt voor Bhutan tijdens de regeertijd van deze eerste twee koningen. De derde koning die over Bhutan mocht heersen was Jigme Dorji Wangchuk en hij wordt gezien als de grondlegger van het land Bhutan zoals wij het tegenwoordig kennen. De macht van de eerste twee koningen was absoluut, maar koning Jigme Dorji nam het politieke systeem flink op de schop en voerde ingrijpende hervormingen door. De oprichting van de Tshogdu in 1953 is één van zijn eerste daden. De Tshogdu is de nationale vergadering van Bhutan die eens per jaar vier weken bijeenkomt. Ook voerde koning Jigme Dorji landhervormingen door om grootgrondbezit tegen te gaan. Hij besloot toen dat elke (Bhutaanse) familie zonder land in het bezit kwam van een stuk grond en daar eigenaar van werd. Op de dag van vandaag geldt deze regel nog steeds in Bhutan. Naast het aanpakken van grootgrondbezit, schafte hij ook de slavernij in het land af. In 1968 kreeg Bhutan onder zijn leiding voor het eerst een regering met ministers. Toen werd ook het rechtssysteem hervormd door de rechterlijke macht te scheiden van de uitvoerende macht. Uiteindelijk is koning Jigme Dorji Wangchuk in 1972 gestorven. In 1974 werd zijn zoon Jigme Sinye Wangchuk tot als opvolgende koning van Bhutan gekroond, maar deze was toen pas 19 jaar oud. In de eerste jaren van zijn heerschappij had zijn moeder, Prinses Kesang, grote invloed. De nieuwe koning vervolgde in het begin nog het moderniseringsplan van zijn vader. Maar hij voerde vanaf de jaren tachtig een nieuw beleid waarin gestreefd werd een stabiele relatie te ontwikkelen tussen traditie en vooruitgang. Vooral de eeuwenoude Boeddhistische traditie van het land speelt in dit nieuwe beleid een hoofdrol. De traditie komt vooral centraal te staan als in 1987 wetten in het land gaan gelden waarin het dragen van traditionele kleding en het leven volgens de oude nationale gedragscode voor de inwoners van Bhutan verplicht worden gesteld. Koning Jigme Sinye Wangchuk trad in december 2006 af ten behoeve van zijn zoon Jigme Khesar Namgyel Wangchuk. Het aftreden van de toenmalige koning was eerder dan verwacht, maar hiermee wilde hij de nieuwe koning de gelegenheid bieden al ervaring op te doen met de verantwoordelijkheden die een staatshoofd moet dragen. Ook wilde hij zijn zoon op deze manier voldoende voorbereiden op de overgang naar een parlementaire democratie die in 2008 zou plaatsvinden. De eerste parlementsverkiezingen van Bhutan vonden plaats in maart 2008 en in november van datzelfde jaar is Jigme Khesar Namgyel Wangchuk uiteindelijk tot de vijfde koning van Bhutan gekroond.