Nicaragua

Nicaragua ligt in Midden-Amerika en grenst in het noorden aan Honduras, in het zuiden aan Costa Rica, in het westen aan de Grote Oceaan en in het oosten aan de Caribische Zee. Nicaragua is het land van de bergen, meren en vulkanen. Na Haïti is Nicaragua het armste land van Latijns-Amerika. De natuur is prachtig, de mensen zijn open en vriendelijk en de koloniale overblijfselen zijn indrukwekkend. Genoeg ingrediënten dus voor een onvergetelijke vakantie!

Het landschap van Nicaragua is afwisselend. In het westen vind je laagvlakten en vulkanen, in het oosten tropisch woud, in het noorden bergachtig gebied en in het zuiden ligt Lago Cocibolca. Lago Cocibolca is het grootste meer van Midden-Amerika. In het meer liggen zo`n 430 eilanden en er komen 28 rivieren op uit.

Nicaragua is het grootste land van Midden-Amerika maar gelijkertijd ook het dunst bevolkt.

Het land is eigenlijk in 3 regio`s te verdelen. In het westen de Pacifische regio, in centraal-Nicaragua de bergachtige regio en in het oosten de Atlantische regio. Geologisch gezien is Nicaragua onrustig. Aardbevingen en aardschokken komen regelmatig voor.

Van oudsher bestaat de Nicaraguaanse economie uit landbouw. Onder de exportproducten vallen bananen, katoen, koffie en suiker.

Officiele naam:

Republiek Nicaragua

ISO:

NI

Ligging:

midden Midden-Amerika

Hoofdstad:

Managua

Inwoners:

+/- 5800000

Taal:

spaans

Godsdienst:

Rooms-Katholiek

Tijdzone:

UTC -5

Munteenheid:

córdoba

Klimaat:

Tropisch

Oppervlakte:

130000 km²

Beste reistijd:

november - januari

Ervaringen

Bezienswaardigheden

Hieronder vind je de bekendste bezienswaardigheden van Nicaragua

Lago Nicaragua (Granada)

Granada ligt aan het op een na grootste meer van Latijns-Amerika. Het meer van Nicaragua heeft namelijk een oppervlakte van 8.264 km². Door het grote oppervlakte heeft het ook wel de bijnaam de Zoete Zee. In het meer is een belangrijke bezienswaardigheid: Archipiélago las Isletas, een vulkanische archipel met wel 354 vulkaaneilanden. Ook staat het meer in verbinding met de Caribische Zee en verschillende rivieren. Let op: zwemmen in het meer wordt afgeraden vanwege de zoetwaterhaaien die in het meer te vinden zijn.

Artikelen

Eten en drinken

De Nicaraguaanse keuken is simpel. Je kunt het een beetje vergelijken met de Mexicaanse keuken. Er wordt veel gebruik gemaakt van bonen, maïs, rijst, kaas en tortillas. Kip is erg populair, vooral omdat je dat in allerlei vormen kan eten (in de soep, gepaneerd, gegrild en gefrituurd).

Guapote en Mojarra zijn veelgebruikte vissoorten.

Nacatamales zijn maïsmeelballetjes gevuld met vlees, groente en rijst, gekookt in bananenblad.
Indio Viejo is een moes van rundvlees, maïsmeel en groente.
Cuajada is witte boerenkaas.
Almibar zijn zoete en zure vruchten op siroop.
Atol is maïs met melk.
Tajadas zijn knapperige dunne chips van groene banaan.
Chancho con yuca is varkensvlees met gekookte yuca en koolsalade.
Tamal is deeg met vulling van kaas of vlees, gewikkeld in een maïsblad.
Cossayorno is een maïs/kaascake.

De nationale drank is Flor de Caña (rum). Behalve rum wordt er ook veel bier gedronken.

Cebada - gerstdrankje.
Pinol - kruidendrankje van geroosterd maïsmeel met o.a. kaneel.
Ponche - warm drankje van rum, melk, ei en suiker.

Vervoer

De grootste internationale luchthaven van Nicaragua ligt in Managua. Er zijn weinig directe vluchten naar Nicaragua, tussenstoppen worden vaak gemaakt in Miami of Barcelona.

Het openbaar vervoer in Nicaragua is prima geregeld en niet duur. Er rijden bussen van en naar vrijwel elke stad of dorp. De bussen zijn vaak oude Amerikaanse schoolbussen. Het enige nadeel is dat bussen vaak erg vol zijn en dat je hier op de hoede moet zijn voor zakkenrollers. De bussen rijden wel op tijd en de rit is een belevenis op zich.

Visum

Voor een vakantie korter dan 90 dagen heb je geen visum nodig voor Nicaragua. Wel dient je paspoort nog minimaal 6 maanden geldig te zijn na terugkomst.

Prijsniveau

Het prijsniveau van Nicaragua is lager dan in Nederland.

De munteenheid is córdoba. Deze munt wordt ook wel peso genoemd.

Veiligheid

Nicaragua is over het algemeen een veilig land om in te reizen. Neem zoals altijd en overal de gebruikelijke voorzorgsmaatregelen in acht.

Medische informatie

Een huisarts vind je in elke stad. En de apotheek is te herkennen aan het groene kruis.

Er zijn geen verplichte inentingen nodig maar er worden wel een aantal inentingen aangeraden.

Neem voor actuele adviezen contact op met de GGD, Tropendokter of TravelClinic.

Het drinken van kraanwater wordt afgeraden.

Bevolking

De bevolking bestaat voor 60% uit mestiezen (mensen met Spaans en inheems bloed). Aan de Atlantische kust leven nog Miskitos, Ramas en Sumos. Dat zijn afstammelingen van de oorspronkelijke Chibchas.

Doordat de bevolking erg arm is en vaak producten uit de natuur haalt om in onderhoud te voorzien is het noodzakelijk om de natuurgebieden te beschermen.

Iedere stad heeft een patroonheilige en de naamdag van deze heilige wordt meestal uitgebreid gevierd. Er worden dan processies en jaarmarkten georganiseerd.

De taal

Ongeveer 96% van de bevolking heeft Spaans als moedertaal. Zo`n 3% spreekt een inheemse taal (Mayangna, Miskito of Rama) en 1% spreekt Criollo of Garífuna.

Flora & Fauna

De flora en fauna in Nicaragua is overweldigend. Het land telt op z`n minst 8000 plantensoorten en 1400 diersoorten. De kleurrijke guardabarranco is de nationale vogel. De enige zoetwaterhaaien ter wereld zwemmen in Lago Cocibolca.

Geschiedenis

De oudste menselijke sporen die zijn gevonden in Nicaragua zijn 6000 jaar oud.

Voor het koloniale tijdperk leefden er 2 grote culturele groepen in Nicaragua. Eén van deze groepen was verwant aan de Azteken in Mexico. Ze spraken een taal die leek op de taal van de Azteken, en ze hadden overeenkomstige gebruiken. Dit volk leefde in het midden van het land en aan de Pacifische kust.

In 1502 landde Columbus op de oostkust van Nicaragua. In 1522 trok de Spanjaard Gil Gonzales Dávila het land binnen. In 1524 werden de eerste Spaanse steden gesticht, waaronder twee van Nicaragua's belangrijkste steden: Granada en León.

Vanaf 1544 viel Nicaragua onder Guatemalteeks bestuur. Guatemala was destijds een Spaanse provincie en strekte zich uit over een groot gedeelte van Midden-Amerika. Op 15 september 1821 werd de Guatemalteekse provincie onafhankelijk. In 1838 stapte Nicaragua uit deze federatie en werd het een onafhankelijke staat.

In 1848 brak de goudkoorts uit en dat zorgde voor een grote toestroom van reizigers.

In 1855 veroverde William Walker Granada en pleegde een staatsgreep. In 1856 wierp hij zich op als president en voerde direct de slavernij in. Toen hij problemen kreeg met zijn landgenoot Vanderbilt, keerde het tij. Met buitenlandse hulp werd Walker verslagen.

De steden Granada en Léon hebben vaak tegen elkaar gestreden. Dit hield min of meer op toen in 1857 het dorpje Managua als hoofdstad werd aangewezen.

In 1893 komt de liberale José Santos Zelaya aan de macht. De hervormingen die hij doorvoert zijn de scheiding van kerk en staat, gratis onderwijs en investeringen in infrastructuur. Zijn weigering in te stemmen met de aanleg van een kanaal van de Atlantische Oceaan naar de Stille Oceaan brengt hem in conflict met de VS, die in 1910 mariniers naar Bluefields sturen. In 1933 verliet de Amerikaanse marine Nicaragua weer, maar dat gebeurde pas nadat de mariniers in Nicaragua eerst een Gardia Nacional hadden opgericht. Dit was een gecombineerde militaire en politiemacht die door Amerikanen werd getraind en gefaciliteerd en die loyaal was aan Amerikaanse belangen. De leider werd Anastasio Somoza Garcia.

Anastasio Somoza Garcia schakelde zijn politieke opponenten uit, waaronder ook Sandino die in februari 1934 werd geëxecuteerd. In 1936 werd hij president. Op 21 september 1956 wist een jonge Marxist genaamd Rigoberto López Pérez in León binnen te dringen op een feest dat door president Somoza werd bezocht, en hij schoot hem in de borst. De schutter overleed zelf direct daarna in een hagel van kogels, Somoza overleed enkele dagen daarna aan zijn verwondingen. Hij werd opgevolgd door zijn 2 zoons. Luis Somoza Debayle was president van 1956 tot 1963, maar Anastasio Somoza Debayle had in werkelijkheid de grootste macht in handen als leider van de Guarda Nacional. De jonge Anastasio was nog loyaler aan de Verenigde Staten dan zijn vader, en er werd gezegd dat hij beter Engels sprak dan Spaans. De familie Somoza bleef tot 1979 aan de macht.

In 1978-1979 vond er een revolutie plaats, waarbij de laatste Somoza president werd afgezet. De macht kwam in handen van de FSLN partij - de Sandinistas. Hoewel er verbeteringen op het gebied van onderwijs en gezondheid plaatsvonden, kwamen er ook regels die vrije meningsuiting en een open markt onmogelijk maakten. Nicaragua kreeg in die tijd sterke banden met de Sovjet-Unie en Cuba. Als antwoord hierop steunden de Verenigde Staten de tegenhangers (gewapende legers die Nicaragua vanuit haar buurlanden aanviel). Ook werd alle financiële hulp naar Nicaragua stopgezet. De in 1984 gekozen Sandinista president Daniel Ortega verloor in 1990 van Violeta Chamorro. De economische situatie verbeterde niet, maar met de overwinning van de liberale Arnoldo Alemán in 1997 kreeg Nicaragua een president die 6 jaar later tot 20 jaar cel en een boete van 10 miljoen dollar vanwege fraude veroordeeld zou worden.

In 2002 won Enrique Bolaños de verkiezingen. Bolaños beloofde zich in te zetten tegen de corruptie en voor het verminderen van de schulden. Een mijlpaal werd bereikt toen het IMF en de Wereldbank in januari 2004 lieten weten dat Nicaragua zich kwalificeerde voor schuldkwijtschelding, als gevolg van het beleid gevoerd door president Bolaños.