De legendes van Wales

Het heuvelachtige, mistige landschap van Wales is al mystiek op zichzelf. Niet verwonderlijk dus dat er in de loop der jaren verscheidene legendes zijn ontstaan in het Britse landje. Monsters, draken en zelfs Satan in hoogst eigen persoon zouden het Welshe land geteisterd hebben. Een aantal van deze fascinerende verhalen hebben we opgeschreven.

Koning Arthur

Een van de bekendste personages uit de klassieke Britse literatuur is natuurlijk koning Arthur. Arthur maakte zijn debuut in de zevende eeuw in de Welshe literatuur en is in de loop der eeuwen uitgegroeid tot een Britse held. Koning Arthur zou gebaseerd zijn op een Romano Britse generaal die destijds de Angelsaksische veroveringen op Brittannië een halt toeriep. De legende rondom Arthur is echter pas ontstaan in de twaalfde eeuw. Brittannië moest in die tijd door een koning geregeerd worden. De zittende koning was echter gesneuveld op het slagveld. Merlijn, de machtige tovenaar was ervan overtuigd dat Arthur geschikt zou zijn en plaatste het bekende zwaard in de steen. Alleen Arthur was in staat het zwaard uit de steen te trekken wat hem tot koning maakte. De beroemde ronde tafel behoort ook tot de legende van koning Arthur. De tafel was een huwelijkscadeau voor onze held en bood plaats aan twaalf ridders. De vorm van de tafel zorgde ervoor dat er niemand aan het hoofd van de tafel kon zitten en iedereen zodoende gelijk was.

Devil's Bridge

Een minder bekende maar misschien wel interessantere legende is die van Devil's Bridge. Momenteel bestaat de brug uit drie over elkaar gebouwde aparte bruggen. Twee stenen bruggen en een metalen. De bovenste twee bruggen gebruiken de onderliggende als steunpilaren. De legende van Devil's Bridge is echter gebaseerd op de onderste en oudste brug. Deze brug is gebouwd rond 1100. De brug die de oversteek over het diepe ravijn mogelijk moest maken zou niet door normale stervelingen gebouwd kunnen worden. Zodoende dat er een pact met de duivel gemaakt werd. Satan zou de brug bouwen in ruil voor de ziel van het eerste levende wezen dat de oversteek zou maken. Toen de brug klaar was gooide een oude dame een stuk brood over de brug waardoor haar hond erachteraan ging, wat hem de eerste levende ziel zou maken die het ravijn overbrugde.
Vraag gratis een offerte aan

Gelert

De legende van Gelert gaat over de gelijknamige jachthond van koning Llywelyn. Op een dag kwam de hond onder het bloed het huis uitrennen. De baby was echter vermist. In woede doodde Llywelyn de hond met zijn zwaard omdat hij dacht dat Gelert zijn kind vermoord had. Vlak voor zijn dood slaakte Gelert een korte gil van pijn welke direct werd opgevolgd het gekrijs van Llywelyn's baby. Eenmaal binnen vond Llywelyn zijn kind onder het kribje,  ernaast lag een dode wolf. Gelert had het opgenomen voor het kindje en de wolf gedood. Llywelyn had zoveel spijt van zijn daad dat hij sindsdien nooit meer heeft gelachen.

The Afanc

De Schotten hebben het monster van Loch Ness, de Welsh hebben de Afanc. Net als Nessi is ook de Afanc een gigantisch monster dat leeft in een groot diep meer. Hoe hij eruit ziet weet niemand. Sommigen beweren dat het schepsel wat wegheeft van een krokodil, anderen beweren dat het lijkt op een enorme bever. Waar de Welsh het wel over eens zijn is het gevaar van het monster. Ieder die het water van het meer waarin de Afanc woont zou betreden wordt opgegeten. Vele verhalen over de Afanc deden in de rondte. Zo zou de Afanc in een woedebui heel Brittannië overspoelt hebben met maar twee overlevenden tot gevolg. Ook zou het beest rust gevonden hebben op de schoot van een jonge maagd. Toen de dorpelingen de Afanc wilde vangen raakte het beest alsnog in paniek met de dood van de maagd tot gevolg. Uiteindelijk zou het dier gedood zijn door koning Arthur.

Dinas Emrys

In de oudheid, toen koning Lludd regeerde werd het land geteisterd door de afgrijselijke schreeuwen van twee vechtende draken, de rode en een indringende witte draak. Het gekrijs was zo verschrikkelijk dat het zelfs tot miskramen leidde. In wanhoop vroeg koning Lludd de raad van zijn broer Llefelys, de toenmalige koning van Frankrijk. Hij zei dat de draken in een kuil in het midden van het land gevangen moesten worden. De draken moesten gelokt worden met een ketel met bier en vervolgens met groot doek gevangen worden. De locatie werd uiteindelijk Dinas Emrys en daar werden de draken inderdaad gevangen genomen. In de vijfde eeuw wilde koning Vortigern zijn kasteel laten bouwen in Dinas Emrys, maar elke ochtend waren de vorderingen weer verwoest. Volgens geleerden zou dit komen door de draken die onder de grond opnieuw vochten. Toen de ondergrondse ruimte gevonden werd ontsnapte de witte draak en kon de rode draak eindelijk tot rust komen. De vrede was wedergekeerd.