Relaxen aan de Rode Zee

Bestemming: A. Sharm el-Sheikh (Egypte)
Periode: februari 2009
Vervoer: Vliegtuig - Transavia
Accommodatie: Resort/Rehana
Organisatie: Sky Tours

Als je in februari naar de zon wilt en niet erg lang wilt vliegen dan is Egypte een goede keus! Je vliegt in ongeveer 5 uur naar een zonzekere bestemming. Wij vertrokken op 1 februari met -2°C in Nederland naar zo`n 25°C in Sharm el-Sheikh.

Sharm el-Sheikh is een langgerekte badplaats midden in de Sinaï-woestijn. Dit deel van Egypte ligt overigens in Azië en niet in Afrika. Het plaatsje zelf stelt niet heel veel voor. Het heeft een luchthaven en bestaat uit 3 gedeelten; Old Market, Naama Bay en Nabq. Old Market is het oudste gedeelte van de plaats en hier vind je souvenirswinkeltjes, theehuizen waar je shisha (waterpijp) kunt roken en restaurantjes. Ook in Naama Bay vind je souvenirswinkeltjes, theehuizen en restaurants. Maar hier is het moderner en vind je tevens de internationale ketens als McDonald`s, Hardrock Cafe en KFC. In Nabq vind je vooral resorts en een beperkt aanbod van winkeltjes en restaurants. Ook ons resort bevind zich in Nabq. Prima Life Rehana Resort is een prima resort alleen de kwaliteit van het eten valt erg tegen. Naama Bay is ruimer opgezet dan Old Market en de verkopers zijn er niet zo opdringerig.

Tijdens de welkomstinfo van Sky Tours/Travel Ways boeken wij 2 excursies; Dahab safari en het beklimmen van de Mozes-berg. Wij zijn op zondag aangekomen en op woensdag is de eerste excursie. We hebben dus eerst nog 2 dagen om ons heerlijk te vermaken bij het zwembad van het resort. Nadat we alle verkopers duidelijk hebben gemaakt dat we geen massage of excursie willen kunnen we rustig een boek lezen en genieten van de zon.

`s Woensdags is het zover; wij gaan de Dahab safari doen. Om 06.30 uur worden we door de jeeps opgehaald voor het resort. Eerst rijden we een stukje de woestijn in om kennis te maken met de bedoeïnen. Helaas stoppen we niet bij een van de huisjes waar ze wonen maar we stoppen bij een theehuisje.

Vervolgens rijden we door de woestijn naar Dahab. Dahab is een klein plaatsje met 1300 geregistreerde bewoners, onstaan uit een weekendverblijf voor kibboets werkers. Langzaam maar zeker groeit de plaats uit tot een volwassen badplaats voor duik-, surf-, eco- en cultuurtoeristen van over de hele wereld. Wij gaan hier eerst een uurtje snorkelen in de golf van Aqaba. En daarna gaan we een half uurtje kameel rijden.

Inmiddels is het tijd voor de lunch, alleen denk onze reisleider hier helaas anders over... We gaan eerst langs een schilderijen- en goudhandel. Het verbaast mij nog hoeveel toeristen hier wat kopen, waardoor de lunch alleen maar langer wordt uitgesteld. Na een klein uurtje rijden we dan toch naar het centrum van Dahab voor een overheerlijke lunch. Daarna hebben we nog even de tijd om de winkeltjes te bekijken voor we weer terug rijden naar Sharm el-Sheikh.

Donderdag en vrijdag genieten we weer aan de rand van het zwembad van de zon.

Vrijdagavond is onze 2e excursie. We gaan de Mozes-berg beklimmen. Om 22.00 uur worden we opgehaald door Travel Ways en rijden we richting het Sinaï-gebergte. Ongeveer 2,5 uur rijden, waarbij we langs verschillende controle-posten komen. Bij de eerste moeten we allemaal ons paspoort laten zien en bij de rest mogen we gelukkig zo doorrijden. Bij de ingang krijgen we een gids toegewezen en de rest van de tocht heetten we Falcon. De reisleider van Travel Ways blijft beneden op ons wachten. De Mozes-berg is ruim 2200 m en het pad naar boven ongeveer 7 km. Dat houdt in dat we ongeveer 3 uur bezig zijn om boven te komen. In het donker gaat het allemaal niet zo snel natuurlijk. En daarbij zijn sommige stukken behoorlijk stijl. Rond een uurtje of half 4 zijn we bij de laatste stop. Hierna moeten we nog 750 treden voordat we op het hoogste punt zijn. We wachten hier ongeveer een uur aangezien het boven behoorlijk koud is. Ook huren we hier een deken omdat we boven nog wel even moeten wachten tot de zom opkomt. De 750 treden zijn helaas niet de traptreden (met leuning) die ik had verwacht, maar ongelijke, uit de berg gehakte treden. Dat maakt het laatste stuk nog behoorlijk zwaar. Boven aangekomen zoeken we een plekje om de zonsopgang goed te kunnen zien. En dat lukt!

Als de zon helemaal op is, lopen we in een klein 2 uur weer naar beneden. Daar krijgen we een rondleiding in het St. Catherinaklooster met de 'brandende' struik. En vervolgens rijden we rond 10.00 uur weer terug naar het resort. We besluiten om in de zon te gaan liggen en proberen wat te slapen. Ondanks dat we een nacht hebben overgeslagen zijn we niet heel erg moe, maar de spierpijn begint al wel aardig op te komen. Zondagavond vliegen we, via Hurghada, weer terug naar Amsterdam.

Het is echt een aanrader om tijdens de Nederlandse winter toch even een weekje de zon op te zoeken. Helemaal opgeladen kunnen we nu op naar de lente!