Asante Sana Tanzania!

Bestemming: A. Arusha (Tanzania)
Periode: oktober 2015
Vervoer: Vliegtuig
Accommodatie: Lodge, hotel

Oktober 2015, mijn hele leven op z'n kop want ik had eindelijk besloten al het bekende los te laten en te gaan doen wat ik het liefste wil, mijn droom en passie volgen, reizen! Iets zien van de wereld. Maarja hoe wilde ik dit gaan doen als ik niet eens in een vliegtuig durfde te stappen. En toen kwam een berichtje van een vriendin van mij die een aantal jaar geleden naar Tanzania is verhuisd. Ze zou in december definitief terugkomen naar Nederland! Ohno, maar ik wilde haar altijd al opzoeken maar durfde gewoon dat vliegtuig niet in te stappen. Maar haar bericht kwam op het perfecte moment, ik zat in mijn “YOLO” periode, dus zonder al te veel na te denken heb ik een andere vriendin en mijn moeder opgetrommeld om spontaan met mij af te reizen naar het mooie Tanzania! Zo gezegd zo gedaan. De tickets werden geboekt en de reis was gepland voor 29 november tot en met 6 december 2015. Omdat dit allemaal super spontaan geregeld werd hebben we heel last minute alle inentingen, paspoorten etc. moeten regelen. Met het zetten van de inentingen was meteen 1 angst al overwonnen, want ik ben namelijk panisch voor spuiten.

Maar na een hectische voorbereiding waren we dan eindelijk zo ver om lekker een weekje af te reizen naar Afrika! We vliegen met de luchtvaartmaatschappij ‘Emirates”. Onze vlucht zou 22 uur duren, inclusief een 10-urige tussenstop op Dubai Airport, met als eindbestemming Nairobi, vanuit hier zouden wij met een busje naar de grens van Tanzania gebracht worden waar onze vriendin Iris ons zou komen ophalen. We vliegen vanaf het vliegveld Brussel Zaventem. Daar waren ze dan, deze immense apparaten waarmee wij de lucht in zouden gaan. Ik was helemaal gefascineerd en de spanning bouwde zich zeker op, alles was nieuw voor mij. Dan begint het boarden, dit is toch het moment dat we aan boord gaan aan een echt vliegtuig! Iets waar je mij voorheen met nog geen goud in zou kunnen krijgen. Wat meteen opvalt bij het instappen zijn de gigantische motoren van het vliegveld, alles is zo groot! Na alle nodige uitleg en het safety verhaal zijn we ready for take off! Zo spannend! Het vliegtuig komt op snelheid en dan zie je de grond onder je loskomen, ja we hangen nu echt in de lucht! Wauw dit moment hebben we gehad. Vanaf nu is alle spanning weg en de vlucht verloopt heerlijk. De maaltijden zijn lekker en we amuseren ons volop met de schermpjes waar we muziek, films en spelletjes op kunnen (af)spelen. We landen op Dubai Airport. Om naar de terminal te gaan moet je eerst een ritje maken in een bus. Hier zitten we zeker al een kwartiertje in, wat aangeeft hoe immens dit vliegveld is. Eenmaal binnen is alles goud en luxe, precies wat je verwacht van een land als Dubai. Om van de ene kant naar de andere kant van het gebouw te lopen hebben we al 20 minuten nodig. De liften zijn net zo groot als een kamer van een appartement en we komen ook een kaviaar bar tegen, alleen dit vliegveld is al een hele ervaring. We hebben hier een tussenstop van 10 uur. Dus na wat gegeten te hebben nestelen we ons tussen de andere passagiers op de ronde bankjes. We proberen wat te slapen maar dit lukt amper. Om 6 uur worden we gewekt door het gebed dat door de speakers schalt, nu zijn we zeker weer klaarwakker. We maken ons klaar voor het tweede gedeelte van de heenreis, met als bestemming Nairobi, Kenia.

Als we uitstappen komt de warme lucht ons meteen tegemoet, we zijn nu echt in Afrika! Na het regelen van de visa’s en het ophalen van de bagage spotten we onze taxichauffeur die Iris voor ons geregeld heeft. We stappen in en zouden in nog geen half uurtje naar het busstation worden gebracht. Terwijl wij onze ogen uitkijken en alle nieuwe indrukken in ons opnemen, krijgen we in de gaten dat dit wel een erg lang half uurtje lijkt te zijn. En even later zitten we dan ook echt vast in de famous “Nairobi Traffic Jam”! De auto kan geen enkele kant op. Van alle kanten komt verkeer. Fietsers, scooters en lopers flitsen tussen de auto’s en bussen door. Wat een chaos! De taxi veroorzaakt zelfs een botsing, even later zien we voor ons een botsing gebeuren, maar dit alles lijkt heel normaal te zijn. Met het gebrekkige Engels dat onze chauffeur kan spreken proberen we elkaar te begrijpen. Ondertussen heeft de chauffeur contact met een vriendin van Iris die in Nairobi woont om alles duidelijk te maken voor ons en voor de chauffeur zelf. Na een paar uur komen we dan eindelijk aan op het busstation in Nairobi. Ondertussen is het al donker geworden en op het station is het een drukte van jewelste, overal zijn mensen. En iedereen wilt ons strikken om zijn taxi te gebruiken dus we zijn totaal overdonderd. Na heel wat heen en weer gebeld komen we tot de oplossing om bij Beuty, de vriendin van Iris te gaan slapen. Want het was een zeer lange dag/nacht voor ons en we weten even niet meer wat te doen. Vooral ook omdat de rit naar de grens ook nog 3 uur zou duren. Wat een gastvrijheid van deze meid. We mogen met z'n drieën in haar piepkleine appartementje slapen, ze doet er alles aan om het zo comfortabel mogelijk voor ons te maken. Super! Op deze manier leer je zeker het local life kennen wat mega interessant is, want als doorsnee toerist maak je dit niet snel mee.

De dag erna staan we weer op de taxi te wachten maar deze komt niet opdagen. Beuty besluit om ons persoonlijk af te zetten bij de taxibusjes. En jawel hoor, even later staan we weer vast in die geweldige traffic jam! Met nog twee minuten op de klok om op tijd te komen voordat we de bus weer zouden missen, staan we nog steeds vast. Het antwoord van Beuty op de vraag of we wel op tijd zouden komen was “oh we hebben toch nog twee minuten”. Precies, wat een kennismaking met de Afrikaanse mentaliteit. Men neemt het hier niet zo nauw met de tijd en alles gaat op een relaxed tempo. Dit is erg wennen voor ons westerlingen maar zeer zeker wel iets waar ik aan zou kunnen wennen op den duur. Uiteraard hebben we de bus alsnog gemist haha, maar de met hulp van Beuty hebben we eindelijk een privebusje voor een goede prijs geregeld! Oke nu gaat de reis naar de grensovergang naar Tanzania beginnen. Wat een geweldige rit is dit! We zien zoveel prachtige natuur, uitgestrekte landschappen met de typische Afrikaanse bomen, kleurrijke Masai die langs de weg lopen, geitenhoeders. We komen langs kleine dorpjes die voornamelijk bestaan uit kleine stalletjes met golfplaten. We zien mensen de grootste dingen vervoeren per fiets, autowasserettes die bestaan uit een gigantische ton water. Kortom wat een andere wereld is dit Afrika, zo prachtig! En dan arriveren we bij de grensovergang Namanga. Hier worden we meteen overspoeld door het lokale volk dat van alles en nog wat wilt verkopen. Zodra we stil staan, vormt zich een menigte Masai vrouwen rondom de auto die ons armbandjes willen verkopen etc, ze worden erg opdringerig en voor ik het weet ben ik mijn eigen armbandjes al kwijt haha, achja, karibu!

Een dag later dan verwacht zien we dan eindelijk Iris, ze helpt ons met het regelen van de visa’s en dan kunnen we weer op weg. Als snel wordt het eerste wildlife gespot als er een grote schildpad de weg oversteekt. Vannacht slapen we in een prachtige Afrikaanse lodge, waar ons een heerlijk 4 gangen menu wordt voorgeschoteld. Ook hier zijn weer super aardige gastvrije mensen. Na een nacht in een deze leuke lodge gaan we op weg naar Lake Eyasi, hier zullen we met een gids twee stammen gaan bezoeken. De Hadzabe ( Bushmen) en de Datoga. Via veel offroad weggetjes zien we het steeds meer traditionelere leven, hier vervoeren mensen echt nog alles via ezels, etc. Ook zien we de immense baobab trees. Dit zijn bomen die op de kop lijken te groeien omdat de takken op wortels lijken. We pikken de gids op en we bezoeken als eerde de Hadzabe. De tijd lijkt hier stil te hebben gestaan. Deze stam leeft echt nog van alles wat te natuur te bieden heeft. Zij leven hier in de bekende zelf gemaakte hutjes van stro en mest. Zij laten ons zien met welke pijlen zij jagen en welke effect elke pijl heeft, ook laten ze ons proberen op hun wijze vuur te maken. Ik kan je vertellen dat dit erg moeilijk is! Ook mogen we een zelf gemaakt muziekinstrument bespelen. Ze leren ons pijl en boog te schieten. Dit ligt mij wel tegen verwachting in! En het blijkt onze Lucky day want de Hadzabe kunnen prachtig traditioneel dansen maar zij doen dit alleen als men happy is. En laten ze dat nou net vandaag zijn. Dus als snel staan we met zijn allen mee te doen aan een prachtige dans. Na afscheid genomen te hebben van deze gastvriendelijke mensen gaan we op weg naar de Datoga. Deze stam is meer ingetogen maar ook zeer zeker gastvrij. Deze stam ligt binnen een kraal. Dat betekent dat er een natuurlijke omheining om het dorp is gemaakt om wilde dieren op afstand te houden. Hier laten de vrouwen ons zien hoe we met behulp van een steen meel kunnen malen. Best pittig werk als je dit elke dag moet doen. Onderweg komt de fourwheel drive vast te zitten in de modder. Maar zelfs hier in de middle of nowhere komen er al snel een paar mensen hulp bieden. Wat een aardige mensen zijn hier toch valt mij op.

De volgende dag staat Mta Wa Mbu op de planning. Oftewel het dorp van de muggen, hier zouden namelijk heel veel muggen zijn. Hier krijgen we een rondleiding door het dorpje. We zien de bioscoop van het dorp, wat niet meer is dan een huisje met een rij stoelen. We zien een schilder die prachtige werken zo met de hand maakt op doeken. Hiervan koop ik er dan ook een om hem te steunen. Er wordt me zelfs geleerd hoe ik moet afdingen haha geweldig! Ook drinken we een typisch drankje, namelijk Bananenbier. Dit wordt hier met liters gemaakt en is een sociaal iets binnen het dorp. We bezoeken de bananenplantage in dit dorp en we komen erachter dat deze boom echt voor alles gebruikt wordt, naast het eten van de bananen kunnen de vrouwen in het dorp de meest prachtige dingen van de stam van de boom maken en de grote bladeren dienen als paraplu voor de kinderen onderweg naar school. Zo’n schooltje hebben we ook bezocht, leuk om te zien hoe deze kindjes in hun uniformpje in de schoolbanken zitten en onder andere Engels leren. In dit dorp gaan we ook nog lokaal aan de weg eten. Hier krijgen we een groot bord geitenvlees voorgeschoteld met ginger ale, heerlijk! Hier zitten de vrouwen ook langs de weg met manden vol fruit. Ik kan hier voor 50 cent twee heerlijke papayas kopen. En ik ben helemaal verzot geraakt om de gebarbecuede mais met chili die langs de weg bereidt worden, heerlijk!

Als je in Afrika bent kan men een Safari niet overslaan. Dus wij gaan op weg naar Tarangire National Park. Het thuisfront van vele olifanten! In het begin spotten we alleen maar klein wild zoals antilopes, struisvogels en stokstaartjes. Maar dan zien we ze eindelijk, deze grijze reuzen! Wow wat een indruk maken deze dieren in hun natuurlijke leefomgeving! We kunnen ze van heel dichtbij bekijken. Maar dichtbij wordt ineens wel heel dichtbij als een van de grote mannetjes olifanten recht op de auto komt aflopen. Hij loop rakelings langs onze motorkap! Wauw wat is dit een spannend moment! Je moet ook heel stil zijn op zo’n moment om de dieren maar niet te laten schrikken. Maar wauw deze dieren zijn prachtig en heel indrukwekkend! Ook spotten we de mooie giraffen, wildebeesten en zwijnen. En op de rustplaats belanden we midden tussen de nieuwsgierige apen. Wat een prachtig natuurpark is dit. Maar dan houdt onze auto er mee op. Niemand weet hoe we de auto weer aan de praat krijgen en eigenlijk is het te gevaarlijk om uit te stappen. Maar ook onze ramen kunnen niet meer dicht. Als we proberen te bellen hebben we ook al geen bereik. Tjeez, hoe spannend is dit dan. We hebben geluk dat we langs een main road staan en na een tijdje komt er een jeep voorbij die bereidt is om ons te helpen en al snel krijgt hij de auto aan de praat gelukkig, wat een avontuurtje weer zeg!

Ook brengen we nog een bezoek aan een Masai market waar echt de mooiste handgemaakte dingen worden verkocht. Iedereen probeert je natuurlijk naar zijn of haar tentje te lokken en hier zijn ze dan ook erg fanatiek in. Er breekt zelfs een vechtpartij uit omdat ik met meerdere verkopers aan de praat raakte waardoor de een dacht dat hij zijn klant af het pakken was, oeps, dat was niet de bedoeling. Ook hier wordt de kunst van het afdingen toegepast en ik wordt er steeds beter in. Soms zelfs te haha. Ik heb een paar mooie dingen gescoord, waaronder een leuk Tanzaniaans spel dat daar wordt gespeeld door de locals, bao game.

Ook bezoeken we deze week een echt weeshuis. Hier heeft Iris een aantal jaren geleden met Explore vrijwilligerswerk gedaan. Hier ontmoet ik een vijf jarig albino kindje, Lucy. Zij rent meteen enthousiast op ons af, al snel staan alle andere kindjes ook om ons heen. Ze zijn helemaal gefascineerd door onze telefoons, ik laat ze hier dan ook lekker meespelen en ze maken de gekste foto's ermee, dit is natuurlijk helemaal nieuw voor ze. Ook speel ik met de frisbee en leer ik Lucy vangen. Fijn om te zien dat ik in ieder geval vandaag een leuke dag er van kan maken voor haar. Want als we in het weeshuis rondlopen, zien we dat ze gewoon nog minder dan niks hebben. Overal zitten vliegen, zelfs op de kinderen, ze hebben smerige kleren aan en de bedden of matrassen zijn helemaal kapot. Verder staan er alleen wat stoeltjes en dat zijn zo ongeveer de enige meubels. Verder staan er wat speel attributen op het plein en dat is het. Buiten wordt in een grote bak door twee meisjes een pap bereidt. Best heftig om dit allemaal te zien. Gelukkig hebben we wel wat zakken met groente en fruit en rijst meegenomen die we op een lokale markt hebben gekocht voor het weeshuis. Als we weggaan maken we nog wat groepsfoto’s en laat mijn zonnebrandcrème en een paar schoenen achter. Ik wilde deze schoenen eigenlijk weggooien maar ik zag dat 1 meisjes zelfs geen schoenen had dus ik besloot ze aan haar te geven hoewel ik natuurlijk niks voor de andere kindjes had. En toch waren alle andere kinderen oprecht blij voor dit meisje dit was heel mooi om te zien.

Helaas is het dan alweer tijd om te beginnen aan onze terugreis. We vliegen weer via Nairobi dus we hebben nog een lange reis te gaan. We vertrekken in Arusha met een busje naar de grensovergang Namanga. Alle spullen worden op het dak geladen wat een grappig gezicht is. Dan begint onze 6uur durende rit naar Nairobi. We kunnen nog even genieten van alle mooie uitzichten die dit land te bieden heeft. Langzaam vliegen de mooie indrukwekkende landschappen met de Masai groepen en hordes geiten en koeien weer aan ons voorbij. Dit land blijft prachtig om te zien.

Maar dan is het toch echt tijd om afscheid te nemen van dit prachtige continent. Met een bruingetint huidje van de Afrikaanse zon, heel wat muggenbulten en nog veel meer mooie herinneringen en indrukwekkende verhalen rijker, komen we weer aan in ons eigen koude kikkerlandje.

Wat een prachtige reis was dit! Ook al was het maar een weekje het was het meer dan waard om dit al gezien te mogen hebben. Ik ben heel wat ervaringen rijker geworden en heb een aantal angsten van mij zeker overwonnen wat voor mij deze reis extra speciaal maakt. Mijn reizigershart is hier nu nog meer door getriggert en nog rustelozer geworden om de wereld te ontdekken!

Collect moments, not things!

Geschreven door Lara Dremmen

Gratis reisvoorstel Tanzania

Heb je interesse in een reis naar Tanzania? We helpen je graag om deze reis naar jouw wens samen te stellen. Reisbureau Reisgraag.nl scoort een 9+ in reviews, we zijn lid van ANVR, SGR & Calamiteitenfonds en we hebben al meer dan 12,5 jaar ervaring. Vul hieronder jouw wensen in voor jouw vakantie naar Tanzania, dan sturen we je gratis een voorstel op maat.