Een olifant in de tuin

Bestemming: A. Dar es Salaam (Tanzania) , B. Selous Game Reserve
Periode: augustus 2016
Vervoer: vliegtuig, jeep
Accommodatie: hutten

Met klamme handen kijk ik uit het raampje. Een liefde voor reizen en een angst voor vliegen is en blijft een ongelukkige combinatie. Mijn vriend Tomas en ik zitten in een twaalfpersoonsvliegtuigje van Coastal Aviation. Nooit eerder vloog ik in zo’n klein toestel. Je kan alleen gebukt en half zijwaarts door het smalle ‘gangpad’ bij een stoel komen. We worden vergezeld door een Tanzaniaanse man, een Amerikaanse vrouw en een Belgisch koppel. Als iedereen zit en we een veiligheidsinstructie van drie seconden hebben gehad, gaan we de lucht in. We vliegen van Dar es Salaam naar Selous Game Reserve, een wildreservaat in het zuiden van Tanzania en één van de grootste ter wereld. Omdat het gebied geen national park is, mag je hier off road rijden, een wandelsafari doen of de Rufiji rivier bedwingen tijdens een bootsafari. Ik heb er ongelofelijk lang naar uit gekeken en nu is het dan eindelijk zover.

De vlucht verloopt gelukkig rustig. We begrijpen van de piloot dat we de Tanzaniaanse man eerst moeten afzetten bij een airstrip, voordat we verder vliegen naar onze eindbestemming. Na een minuut of veertig zetten we de landing in. Vanaf dat moment waan ik me in een natuurfilm. We zien vanuit de lucht prachtige landschappen en al heel veel dieren. De Belgen en wij wijzen en roepen als een stel kleuters naar alles wat we zien. ‘Kijk, een giraffe!’ schreeuwt de Belg. ‘Tomas, zebra’s!’ roep ik. ‘Wow, zie je die impala’s?’ klinkt het twee tellen later. De piloot en de Amerikaanse vrouw moeten om ons lachen. We zetten de Tanzaniaanse man af op een hobbelige airstrip midden in de natuur. Hij gaat zitten wachten op een boomstam. Waar hij heen moet, is me een raadsel. Ook vraag ik me af of het wel veilig is om hem zo alleen te laten tussen al die dieren. Ik vraag het de piloot. ‘He knows the bush’ antwoordt hij lachend. Dat hopen we dan maar.

Nadat we met het vliegtuigje een paar impala’s de baan af jagen, worden we uitgezwaaid door de Tanzaniaan als weer opstijgen. De piloot vliegt extra laag en extra schuin boven de rivier om ons de nijlpaarden te laten zien die in groepjes in het water liggen. Prachtig om te zien. Na een vluchtje van vijf minuten, komen we aan bij de Mtemere Airstrip. We worden opgehaald door een gids in een open safaritruck van het Africa Safari Camp en rijden daar in een paar minuten heen. Het kamp bestaat uit een aantal bungalows en mudhuts. Verder is er een gezellige kampvuurplaats, een restaurant in de buitenlucht, een bar, een zwembad en zelfs WiFi. Het zag er leuk uit toen ik boekte via internet, maar in het echt is het nog leuker om een goed kamp aan te treffen op zo’n mooie plek. De eigenaar is een Nederlander, wat boeken en vragen stellen extra makkelijk maakt.

We kunnen niet wachten om alle natuurpracht te gaan ervaren en bekijken, dus we vertrekken vrijwel gelijk naar de Rufiji rivier. We gaan varen! Dit is de eerste echte kennismaking met het Afrikaanse wild. Er zit nu geen tv-scherm of vliegtuigraampje meer tussen ons en de dieren. Ik weet dan ook bijna niet wat ik moet zeggen als ik groepen nijlpaarden, enorme krokodillen en verschillende soorten apen en vogels van zo dichtbij en in alle rust kan bekijken.

Na de vele indrukken van de dag gaan we vroeg dineren. De koks blijken in de middle of nowhere heerlijke gerechten in elkaar te kunnen zetten. We bespreken de dag met andere gasten en het is hartstikke gezellig. Als ik net een lepel soep in mijn mond stop, komt één van de stafleden naar ons toe. ‘Do you want to see an elephant?’ vraagt hij. Even denk ik dat hij een grapje maakt, maar hij meent het echt. Natuurlijk hoeven we niet lang over ons antwoord na te denken en lopen we met hem mee. Het is inmiddels donker en als we bij het kampvuur staan, wijst de man naar één van de hutjes. En dan zie ik hem, een enorme olifant met gigantische slagtanden staat in onze achtertuin. Ademloos kijken we een hele tijd naar het bijzondere dier. We horen van de staf dat deze olifant wel vaker gezellig op visite komt ’s avonds. Nadat we ons diner verder hebben afgemaakt, lopen we samen met een staflid naar ons hutje toe. Daar aangekomen blijkt dat de olifant nog steeds vlakbij is, maar nu aan de achterkant van het hutje. Tomas en ik kijken door ons raam waar geen glas maar wel een hor in zit, een lange tijd in volledige stilte naar de olifant. Hij eet op z’n gemak en scharrelt naar het hutje van de buren. Als hij uit zicht is besluit ik te gaan douchen. De muren van de badkamer zijn van bamboe, waardoor je het gevoel hebt dat je buiten staat. Na een minuut of vijf onder de douche, hoor ik ineens een geluid wat niet door mensen wordt geproduceerd. Ik kijk naar buiten en zie twee zwiepende olifantenoren op één meter van het hutje! Hij is weer terug. Snel zet ik de douche uit en samen met Tomas kijk ik weer gefascineerd naar het grote beest. Na deze prachtige dag vallen we als een blok in slaap. Toch word ik ’s nachts nog één keer wakker van de dierengeluiden. Als ik besef dat het hyena’s zijn die ik hoor, val ik nog verbazingwekkend snel terug in slaap.

De dagen die volgen brengen we vooral door in de jeep. We vallen van de ene verbazing in de andere en zien ontzettend veel wildlife. We zien een prachtige Afrikaanse zeearend die net een vis heeft gevangen. Hij staat aan de waterkant met gespreide vleugels te pikken in zijn vangst. Niet veel later komen we een kudde olifanten tegen die baby’s bij zich hebben. De kleinste wordt door de gids op drie maanden geschat. Hij blijft contant bij zijn moeder in de buurt, gebruikt zijn slurf om met takjes te spelen en rent met zijn oren wijd achter een paar bavianen aan.

Rond lunchtijd verlaten we steeds de jeep om midden in de natuur te genieten van het lekkere eten wat we vanuit het kamp hebben meegekregen. We staan aan de kant van een meer, als de gids zijn schoenen uit begint te trekken en het meer in loopt. In datzelfde meer hebben we al zo’n dertig krokodillen gezien! Wij snappen er eerst niks van. Maar als hij uit het water komt, pakt hij een matje en legt het op de grond. Nu wordt ons duidelijk dat de gids zich moest reinigen om te kunnen gaan bidden. Tanzania is namelijk een islamitisch land. Ik denk niet dat ik zelf het meer in had durven lopen!

We stoppen af en toe ook om van het uitzicht te genieten, wat te drinken en om te plassen in de bosjes. Dat is nog best spannend als je net zoveel dieren om je heen hebt gezien. De laatste dag rijden we langs een plek waar we eerder thee hebben gedronken en buiten de jeep hebben gezeten. Exact op die plek liggen nu, totaal onverwacht voor ons en de gids, vier leeuwen te rusten! Wij schrikken, maar de leeuwinnen nog harder. Ze lopen meteen weg. Wat een spannend moment.

Tijdens de wandelsafari die we aan het einde van een middag maken, krijgen we van de gids uitleg over boomsoorten, sporen in de grond en uitwerpselen. Al snel zien we ook twee zwijntjes, die de gids pumba’s noemt. De namen uit de Disneyfilm The Lion King, zoals Simba en Pumba, blijken dierennamen in het Swahili te zijn. We zijn eigenlijk nog maar net begonnen met de wandeling als we terug moeten naar het kamp. Er komt namelijk een paar olifanten wel erg dichtbij, en we kunnen geen kant meer op. Ook weer een ervaring die me kippenvel bezorgt.

De dagen vliegen voorbij. We zien drinkende gnoes, ontelbaar veel giraffen, spelende bavianen, troepen leeuwen, rennende zwijntjes met hun staarten kaarsrecht de lucht in, schichtige zebra’s, verrassend grote koedoes, mooie waterbokken en gieren die cirkelend in de lucht hangen. We zijn ook in het goede seizoen om baby’s te zien. Van kleine zebraatjes tot leeuwenwelpjes, we zien het allemaal. Bijkomend voordeel is dat Selous nog niet heel erg toeristisch is. Heel veel dieren kunnen we bekijken zonder dat er ook maar één andere jeep in de buurt is.

Veel te snel is het helaas weer tijd om deze prachtige plek te verlaten. We worden naar de airstrip gebracht voor de vlucht terug naar Dar es Salaam. We sluiten het avontuur geweldig af. Tomas mag naast de piloot zitten en zodra we in de lucht hangen, vliegen we laag over een kudde van honderden buffels heen! Ik blijf naar het uitzicht en de natuur kijken totdat we boven de wolken vliegen en ik echt afscheid moet nemen van deze onvergetelijke ervaring. Tanzania, je bent geweldig. Ooit kom ik weer op visite.

Geschreven door Margriet Jongenelen

Gratis reisvoorstel Tanzania

Heb je interesse in een reis naar Tanzania? We helpen je graag om deze reis naar jouw wens samen te stellen. Reisbureau Reisgraag.nl scoort een 9+ in reviews, we zijn lid van ANVR, SGR & Calamiteitenfonds en we hebben al meer dan 12,5 jaar ervaring. Vul hieronder jouw wensen in voor jouw vakantie naar Tanzania, dan sturen we je gratis een voorstel op maat.