Asante Sana Tanzania!
Oktober 2015, mijn hele leven op z'n kop want ik had eindelijk besloten al het bekende los te...
Bekijk verhaal
Bestemming:
A. Lilongwe
(Malawi)
, B. Luangwa
(Zambia)
, C. Chipata
, D. Nkhata Bay
(Malawi)
, E. Livingstonia
, F. Ngosi krater
(Tanzania)
, G. Ruaha park
, H. Udzungwa mountains
, I. Selous Game Reserve
, J. Mafia eiland
Periode: oktober 2005
Vervoer: Vliegtuig en truck
Accommodatie: Diverse
Organisatie: Sawadee
(Ton) Alles ingepakt en het huis opgeruimd. Aan de weken van voorbereiden komt nu een einde. Sylvia is goed op tijd en brengt ons naar station Schiedam. Met de trein zijn we zo op Schiphol, daar moeten we nog een uurtje wachten. Na het krijgen van de tickets ingechecked en wat gaan eten op het vliegveld. Iedereen zit op tijd in het vliegtuig maar we moeten toch nog 20 min. wachten. Na een rustige vlucht landen we om 05:50 uur plaatselijke tijd in Nairobi.
(Ton) Er is niet veel verandert, hier moeten we wachten op onze aansluitende vlucht en nemen een cappuccino. Het lijkt erop dat de bonen nog geplukt moeten worden maar het is wel lekker en niet duur US$ 4,00.
(Carla) Sylvia heeft tijdens ons vertrek ook de nodige foto’s gemaakt. Ze was opgewonden en zenuwachtig! Net als wij, maar wij gingen echt!
(Ton) Op tijd vertrokken uit Nairobi, we zien de Kilimanjaro vanuit het vliegtuig boven de wolken uitkomen. We maken een tussenstop in Lusaka (Zambia) en staan daar 45 minuten in het vliegtuig te wachten. Om 12:00 uur komen we dan in Lilongwe aan. We worden opgewacht door Ine van Sawadee, onze reisbegeleidster. Ze brengt ons met een minibusje naar de Corea Garden Lodges waar we een nette kamer krijgen. Aan het zwembad een eerste kennismakingsronde gedaan en na ons gedouched te hebben lekker wat gaan drinken aan het zwembad. ‘s Avonds met zijn allen een maaltijd genomen bij het zwembad van Corea Garden Lodges. Ine heeft voor ons US$ 100,00 omgezet in Malawi kwacha. Sommigen maken zich zorgen hoe ze van die dingen af moeten komen. Er is iemand nog niet aanwezig, deze komt morgen hij heeft vastgezeten in de trein op weg naar Schiphol.
(Carla) Heerlijk geslapen vannacht. Alleen de klamboe was erg stoffig.
(Carla) Vroeg wakker, maar redelijk uitgerust. Gewassen en hup naar het ontbijt. Een buffet met van alles en nog wat. Ton ging voor de toast met eieren, alleen een beetje vergist in die lekker lijkende rode groente die werd meegebakken (pepers) voor de rest heerlijke vruchten en cornflakes, voor Carla zelfs een gekookt eitje. Ine onze reisbegeleidster valt zeker niet tegen. Ze houdt overal rekening mee. Nu adviseerde ze een lampje mee te nemen in de handbagage in verband met een eventueel late aankomst.
(Ton) Om 09:15 uur staat iedereen klaar bij de truck, en deze wordt ingeladen. Waarna we vertrekken naar het vliegveld om Jos op te halen die alsnog gekomen is. Van het vliegveld naar de grens met Zambia. De grensformaliteiten gaan behoorlijk soepel met ongeveer 45 min. zijn we erdoor. En het blijkt dat we op uitnodiging in Zambia verblijven waardoor we ook geen visum hoeven te kopen. Dit scheelt ons US$ 20,00 de man. Net buiten Chipatta (Zambia) gaan we lunchen op een camping waar we op de terugweg ook zullen overnachten. Verder over een lange hobbelweg naar South Luanga, we kamperen deze keer op de camping van Wildlife. We komen daar om 17:00 uur aan en gaan de tenten opzetten. De camping ligt aan de rivieroever, heel mooi en in de verte zijn nijlpaarden te zien. We drinken wat aan de bar en gaan daarna wat eten. We beginnen met soep, tijdens het eten krijgen we een briefing hoe het morgen verder moet. We gaan de hele dag op pad.
(Carla) Bij de grens van Malawi/Zambia moest Carla naar de wc. Na lang zoeken mocht ze al in Zambia naar de wc (gat in de grond) en moest weer terug om in te checken. De beambte was zeer verguld toen hij het visum van vorig jaar zag. Kon gelijk door. De campsite is trouwens mooier, echt dicht bij de rivier en we horen ook de nijlpaarden knorren. Dat wordt nog spannend vannacht. Kijken uit naar de leuke dag van morgen. Vandaag eten we pasta. Lekker! Na of tijdens het eten wilde enkelen aan het bier. Dus snel gepakt. Erik had pech, een fles van het lokale bier genaamd Kuche Kuche (koetsie, koetsie) klapte in zijn hand uiteen. Met als gevolg bloedende wonden. Gelukkig viel het achteraf flink mee, met wat pleisters was de klus geklaard. Aangezien het morgen vroeg op is gingen velen snel naar bed. Wij bleven nog even zitten.
(Carla) Vanmorgen vroeg opgestaan, want we worden al om 06:00 uur voor de eerste gamedrive verwacht. Het ontbijt is weer heerlijk en er gaan genoeg snacks mee om de dag door te komen. We gaan de hele dag gamen en ook nog wandelen. Het wild was in eerste instantie schaars. Wel veel zebra’s en impala’s ook zagen we twee zielige gevallen, eerst een zebra met gebroken poot. Die is een gemakkelijke prooi, en toen ook nog een olifant met een halve slurf. Waarschijnlijk door toe doen van stropers, daar hebben ze hier heel veel last van. De olifant is ook ten dode opgeschreven. De game walk was erg leuk en leerzaam. De gidsen zijn net wandelende encyclopedieën. Vraag maar en je krijgt antwoord. Ook gaat er nog een bewaker met geweer mee om het wild op afstand te houden.
‘s Middags hebben we heerlijk gelunched. De ranchers hadden een mooie plek gezocht en het eten was voortreffelijk! Daarna weer een drive met veel olifanten, impala’s en prachtige vogels. Eindelijk een mooie visarend gespot en gefotografeerd. Het werd erg warm en we besloten een siësta te houden bij een poel. Heerlijk relaxed, nog wat geslapen en vogels gespot met de verrekijker. Toen gingen we weer op pad om wild te spotten. Mooie olifanten en giraffen gezien, en ook door ruig gebied gereden. Je kon de leeuwen ruiken, helaas niet gezien. Ton mocht naast de chauffeur mee rijden.
Aan het einde van de middag gestopt voor afternoon snacks. Heerlijke hapjes verzorgd door de camp directeur Ben en zijn vrouw. Kleine pizzaatjes, gehakt broodjes en gevulde flapjes en andere onbekende hapjes. Met twee wijntjes erbij is het goddelijk. Tegen het einde van de middag gingen we voor de night-drive in de hoop grote katten te zien. Dat is niet gelukt wel hebben we genetkatten (geen echte katten) en mangoesten gezien en grazende nijlpaarden die in de schemer aan land komen om te grazen. Ook nog wat buffels gespot! Toen op naar het restaurant voor een echte Afrikaanse maaltijd met Msima, rijst, vlees, kip en pompoen smurrie wat je eigenlijk met de handjes moet eten. Toch maar niet gedaan. Niemand wilde naborrelen dus terug naar de campsite. En hier zit ik dan te schrijven met een lekkere cola light. Morgen kunnen we uitslapen 10:00 uur ontbijten en dan verlaten we Luangwa weer.
(Ton) Op de camping terug aangekomen nog wat te drinken gehaald en de batterijen aan de oplader gelegd ook een flashcard gedumpt in de flashtrax het lijkt te werken.
(Ton) Vannacht commotie op de campsite er loopt een olifant rond. Carla maakt Ton hiervoor wakker maar die zegt niet zeuren ik hoor niks. Carla heeft nog even door een kier zitten gluren maar niets gezien. Iedereen is redelijk vroeg uit bed en begint de zaak op te ruimen. Het verhaal van de ochtend is natuurlijk de olifant. Wat later wordt ook nog een slang gevonden vlak achter de truck. Eerst wordt deze uitgebreid gefotografeerd, daarna probeert Roland hem met een stok naar een andere plaats over te brengen maar is niet erg succesvol. Een van de lokale kan het beter, hij gebruikt de stok als golfclub en de slang vliegt door de lucht naar een struik op afstand.
Om 10:30 uur rijden naar Chipata, eerst nog gestopt bij een textielfabriekje. Hier heeft Carla twee kussenslopen gekocht a US$ 10,00 per stuk. Ze zijn wel leuk. In de textielfabriek gaat alles echt handmatig, van het aanbrengen van de lijnen met bloem en water tot het inkleuren van alle vlakken. Alles wordt aan het einde heet gestookt zodat de kleuren wasecht worden. Verder over de hobbelweg naar de camping in Chipata. Camping Mama Rulas waar we al een keer een lunchbreak gehad hebben. Daar aangekomen hebben wij in recordtijd de truck uitgeladen en de tenten opgezet en een lunch gemaakt. Na de lunch het zwembad uitgeprobeerd.
De camping heeft een heel mooi zwembad en het is ook heel verfrissend. De kok, reisbegeleidster en de chauffeur zijn boodschappen gaan doen in Chipata. Als dit lukt dan kunnen we morgen direct naar onze campsite rijden anders moeten we de rest boodschappen eerst in Lilongwe gaan halen. De reisleiding is terug en ze hebben alles dus morgen rechtstreeks naar de camping.
(Carla) De sfeer is relaxed zonder druk, als je wilt helpen is dat best. Heel anders dan dat we gewend zijn bij Djoser vorig jaar. Gezwommen en lekker uitgerust in de bar. Ook de reistijd viel reuze mee vandaag terwijl dit als een lange dag werd aangekondigd. Op de camping lopen veel honden waaronder een Jack Russel die waterflessen steelt en ze als een bal voort duwt in een enorm tempo. Nu zitten we in de bar te chillen en te wachten tot het eten klaar is.
(Ton) 05:30 uur de wekker loopt af, even rustig wakker worden en Carla gaat douchen. Ton ruimt de boel vast op. Als Carla terug is gaat Ton douchen, Carla legt de tent vast plat. Om 06:30 uur is het hele camp ingepakt en zitten we aan het ontbijt. 09:00 uur Mchinji grenspost over naar Malawi gaat redelijk snel, het medisch paspoort is nodig. Ze staan wederom eieren en kauwgom te verkopen. Vanochtend zijn we begonnen met het dak aan de voorkant van de truck open, maar dit is geen doen, achterin waai je de truck uit. Daarom kort na de grens gestopt voor het sluiten van het dak en een korte plaspauze. Om 11:00 uur stopten we bij een benzinepomp, daar wat te drinken genomen en twee samosas, een soort loempia’s, zijn lekker en niet duur. 1 bier (Carlsberg brown) 1 cola light, en 2 samosas 150 Malawi Kwacha ( US$ 1,20). Om ongeveer 13:30 uur langs de kant van de weg gaan lunchen, de chauffeur Skenky (Hendrik) heeft een rustig plekje uitgezocht. Toch hebben we nog bekijks. Hierna rijden we verder richting Nkata Bay waarbij we onderweg nog een keer stoppen voor een grote Baobab boom, direct heb je dan ook weer de aandacht van de nodige mensen. Njya lodge is onze bestemming, we kijken uit over het meer en de tenten staan op een terras. Carla regelt het wasgoed nadat de tent opgezet is. Daarna nemen we wat te drinken op het terras van de bar waar we uitzicht op Lake Malawi hebben. Uiteindelijk gaan we eten aardappelen, broccoli, pompoenen en rundvlees. Lekker.
(Carla) Daarna tot 23:30 uur nageborreld. De sfeer werd steeds baldadiger naar mate de inname van de rode wijn. Skenky was de namen aan het repeteren en Brechje werd steevast Bergie door hem genoemd tot hilariteit van de rest. Toch lekker geslapen met de kalkoenen als bewakers en een stuk of wat stippelkipjes. De was droogde lekker.
(Carla) De dag begint weer vroeg met kalkoen gekakel. Hup, naar de douche, ik ben te vroeg, nog geen water. Vandaag gaan we wandelen.
(Ton) We worden om 08:00 uur opgehaald door Dave en Alexander (bijnaam cheese on toast) en wandelen over het strand naar het dorpje waar we de lokale brouwerij bezoeken. Het blijkt geen brouwerij te zijn maar een stokerij. Van mais dat geplet en gekookt is wordt alcohol gestookt en gedestilleerd. Het is supersterk spul en supervies. Daarna zijn we door het dorp naar boven gelopen waarbij we gevolgd worden door een hele schare kinderen. Onderweg komen we bij een voetbalveldje, waar een stel kinderen aan het spelen is. Als wij ze gefilmd hebben en ze de film laten zien dan worden ze helemaal dol en duikelen over je heen.
Vlak daarbij hebben ze een stapel stenen gemaakt die nog gebakken moet worden. Er volgt enige uitleg over. Hierna lopen we door de heuvels naar de lokale tovenaar (wichdoctor) waar we even moeten wachten. De kinderen gaan heel gedisciplineerd op de grond in de schaduw zitten. Na enige tijd mogen we een gebouwtje binnen. We moeten onze stoelen meenemen en er volgt een hele show. Aan het einde wordt nog een traditionele dans gedemonstreerd. Dan brengen we buiten nog een bezoek aan de apotheek. Hier worden allerlei middelen tegen diverse kwalen getoond. Uiteindelijk gaan we verder naar de lokale school. Aangezien het zondag is, is er geen les. Maar de kinderen die ons volgen zijn maar al te bereid om samen met de gids een demonstratie te geven, het er aan toe gaat. We lopen dan nog langs iemand die cassave aan het bewerken is en krijgen uitleg daarover. Het is dan al behoorlijk warm geworden en ons water raakt langzaam op (we hadden 1,5 liter met zijn tweeën). Verder lopend door de velden terug naar het dorp praten we wat over de dingen die we doen. Het blijkt dat Dave 15% van de inkomsten van de tour doneert aan de plaatselijke gemeenschap om waterkranen aan te leggen, en om voor de weeskinderen te zorgen. Ondertussen komen we langs een kerk en vraagt Dave ons of we even willen kijken. Door dit aanbod aan te nemen worden we direct in een dienst geloodst waar we natuurlijk van alles te horen krijgen. Er wordt uiteraard gezongen en gedanst, maar ook veel gepreekt. Ondertussen loopt het vocht bij ons uit alle gaten die we hebben.
Na de kerk komen we langs een supermarkt waar we ons vocht gelukkig weer aan kunnen vullen. En dit doen we dan ook. Carla neemt iets waarvan ze denkt dat het chocolade is maar het smaakt van geen kant. Ondertussen zijn we op de markt met houtsnijwerk aangekomen. Carla geeft haar zogenaamde chocolademelk weg aan een van de handelaren. Ze koopt 3 kettinkjes en 1 olifant voor in totaal 1450 Malawi Kwacha. We lopen dan rustig terug naar de lodge waar we uitgewoond aankomen. Ruben onze kok heeft de lunch gereed voor ons. En na dat we deze genuttigd hebben gaan we ons douchen onder de koude maar lekkere douche, waarna we op het terras van de bar gaan zitten. Carla bekijkt op haar gemak alle foto’s die we gemaakt hebben en Ton schrijft dit verhaaltje. We blijven de rest van de dag op het terras hangen en gaan om een uur of 20:00 eten. Macaroni met kip en roerbak groenten. Na een paar wijntjes en wat geklets naar bed.
(Ton) Vroeg wakker 06:00 uur en ontbijt genuttigd. Wandelen naar beneden naar het strand waar we een afspraak maken op te gaan vissen, en de visarend te voeren. Daarna verder naar het stadje gelopen, en daar wat rondgewandeld. Carla heeft nog twee lappen stof gekocht. Na een frisdrank uit de supermarkt weer terug gewandeld waarbij we nog wat foto’s gemaakt hebben. Bij de tent even wat water gedronken en ons om gaan kleden want om 13:00 uur moeten we gaan vissen. Carla heeft voor de zekerheid nog een boterham genomen. Om 12:50 uur zijn we beneden, het bootje is er nog niet. Met een mannetje dat zo’n Malawi spel verkoopt, dit zitten spelen (hij wil natuurlijk wel verkopen) totdat het bootje aankwam. Vissen was niet verstandig in verband met de behoorlijke deining. Maar hij wilde ons wel naar een baai brengen waar het erg rustig was en waar we konden snorkelen.
Na overleg besloten dit te doen, dus Carla gauw naar boven gelopen om de snorkel te halen. Met het bootje gaan we varen. Bijna direct komen we een visarend tegen. De bootbestuurder roept naar de arend en bied hem een visje aan. Deze wordt in het water gegooid en de arend valt er direct op aan. Er wordt nog een 2e visje gegooid en het feest herhaalt zich. Veel foto’s geschoten op dit moment en hierna verder gevaren, er meldt zich weer een visarend maar deze hebben we verteld dat we later terug komen. Bij het binnenvaren van de baai zien we een stel aapjes in een Mangoboom. Doorgevaren naar het strandje en gaan snorkelen. Na een half uurtje snorkelen komt de kano aan met Brechje, Siska, Corien, Erik, Hanneke en Marianne. Zij willen ook wel even snorkelen na onze enthousiaste verhalen over de vele cyclide die we gezien hebben. Uiteindelijk gaat iedereen snorkelen behalve Marianne want die heeft geen badpak aan. Nadat iedereen gesnorkeld heeft gaan we weer terug. We komen een kingfisher (soort ijsvogel) tegen. Als Ton een foto wil maken blijkt de batterij van de analoge camera leeg. Dus zijn we overgestapt op het filmen. Dit is niet zo makkelijk maar het lijkt erop dat de visarend die we beloofd hadden terug te komen op de film gekregen hebben. Ze vliegen erg kort over de boot. Heel indrukwekkend. Na terugkomst de spullen voor de andere dag klaargezet en lekker relaxed gaan zitten. De kok Ruben nog even geholpen met de voorbereidingen van het eten.
(Carla) P.S.: De jongen van het bootje heet Isac, een grappig ventje. Op het strandje van de baai kwamen steeds meer kinderen. Vooral toen de kano club was gearriveerd. Er was een meisje dat constant de kettingen en ringen van ons wilde. Ze was gek op goud. Het snorkelen was trouwens fantastisch net een aquarium. De doeken heten Kanga. Ik heb een originele (250 Malawi Kwacha) en een geïmporteerde uit India (150 Malawi Kwacha). Loes had er ook een gekocht met een Swahili spreuk erop. Ruben de kok heeft het voor haar vertaald. Hij zij dat je in Tanzania nog mooiere kon kopen, dus ik ben benieuwd!
(Ton) Rijdend op een niet verharde weg begonnen met dit verhaal, maar dat is niet te doen dus dan maar achteraf schrijven. Tijdens het opbreken van het camp kwam Ine met de mededeling dat Ruben zijn vader overleden was. Ruben moest dus zo snel mogelijk naar huis. We hebben hem zijn fooi gegeven en een brief met onze condoleances. Na het ontbijt de truck ingeladen, en vertrokken naar Mzuzu waar inkopen gedaan wordt en Ruben op de bus naar huis kan. Ook heeft Ton daar sigaretten gekocht en Carla een paar hangertjes. Skenky heeft de inkopen gedaan met de hulp van iedereen. Daarna zijn we vertrokken naar Nyika park. Aan het begin van het park hebben we gelunched. Iedereen hielp goed mee met het bereiden. Na de lunch zijn we door het park omhoog gereden naar de lodges. Er zijn 3 lodges gelegen aan een meertje, deze worden direct gereserveerd, 1 voor degene die langer blijven en 2 door de groep die eigenlijk gezamenlijk reist. Blijft over voor de rest een kamer of een lodge in Verweggistan. De kamer is netjes en heeft een goede badkamer. De lodge is geweldig maar ligt erg afgelegen. Loes en Erik zijn erg enthousiast over de lodge en wij vinden hem in ieder geval beter dan de kamer. Dus wij nemen dan ook onze intrek daar. Nadat we met Ad en Jos overlegd hebben of zij niet in de lodge wilde. Bij de lodge hoort een soort bediende die zorgt voor het warme water en het vuur.
(Carla) Ton staat al lekker onder de douche wat door het lodge mannetje buiten is opgestookt. Ton heeft vandaag na de lunchstop voor in de cabine meegereden, lekker comfortabel. Het douchen valt niet mee weinig warm water! De lodge is net een Amerikaans vakantiehuisje tegen kersttijd, met de open haard in het naaldwoud. Onderweg nog een Roan Antilope gefotografeerd, deze is erg zeldzaam. En bushbokkies, vele malen hariger dan in Kruger. Ook de Wadle Crane gezien zeer zeldzaam. De lodge heet trouwens Chelinda, en het mannetje Dominique.
(Ton) Om 19:00 uur is het eten in lodge nummer 1 bij Ans & Wim en Carolien & Roland. Het eten is onder toezicht van Skenky klaargemaakt door de mannen bij de lodges. Rijst met gehakt en ananas. We drinken daar ook een glas wijn, en later nog een in de bar met Skenky en Ine. Ton was zijn fototas vergeten, deze werd hem door Ine nagebracht. Door iemand van de staf van de lodges teruggebracht door de donkere bossen, waar hyena’s en luipaarden zitten.
(Ton) We zijn vroeg wakker na een redelijk goede nachtrust. Er zitten twee megaspinnen in het bad en we gaan om 07:00 uur ontbijten, om daarna te gaan game-driven. Het is hier trouwens ‘s nachts en ‘s morgens best kil. Lekker ontbijt in lodge nummer 1. Tijdens het ontbijt komt iemand vertellen dat de game-drive niet door kan gaan omdat de auto met de zieke kinderen van de baas naar de kliniek moet. Besloten om terug te gaan naar de lodge en wat te gaan lezen. Misschien is er nog een middag safari. We hebben het bad vol laten lopen met gloeiend heet water. En beide lekker een bad genomen. Daarna lekker buiten gaan zitten lezen.
(Carla) Het lodge mannetje heeft de was voor ons gedaan en het vuur ontstoken, de bedden gemaakt en de spinnen in het bad verjaagd. Het ontbijt was weer heerlijk eieren met spek, yoghurt en all bran. Voor de bewoners van lodge nummer 1 viel het vroege volk niet mee. Vooral Roland en Ans zijn slow-starters. Nu lekker genieten in de zon met een heerlijke temperatuur. Straks de lunch en afwachten of de middag drive nog door gaat.
(Ton) Tijdens het genieten van de zon en de rust gelijk de kans waargenomen om de batterijen op te laden ze zitten allemaal weer stampvol. Om 12:00 uur lunch, het weer versobert als we gaan lunchen. Tijdens de lunch horen we dat we met de middag safari mee kunnen. Van 15:00 tot 18:00 uur. Dus kunnen we nog een wandeling maken. Als we om 13:00 uur beginnen aan een wandeling om het meer begint het te regenen. We schuilen eerst even onder een paar bomen en als het wat minder wordt gaan we verder. Als we tussen de bomen door richting een dorpje lopen komen we een bushbokje tegen. Voorzichtig blijven we staan, en lopen uiteindelijk terug. Het gaat nu best wel hard regenen, besloten om langs het meertje terug te lopen. Onderweg diverse malen geschuild, uiteindelijk zijn we in de bar belandt waar we wat te drinken genomen hebben en Carla een aantal kaarten gekocht heeft.
Om 15:00 uur staat de landcruiser klaar voor de safari en vertrekken we. We komen diverse vogels tegen en verschillende hertensoorten. De gids weet alles te vertellen met name over de flora. Carla ziet een hyena denkt ze, maar het is nog mooier: een gestreepte jakhals. Een zeldzaam niet vaak gezien dier. Later tijdens onze safari zien we nog 2 keer een paartje. Dan is het al weer tijd om terug te gaan. Terug naar de lodge, het fototoestel opgeborgen en de batterij aan de oplader gezet. Om 19:00 uur eten. Skenky heeft Beef gebraaid en aardappel salade en moussaka gemaakt, lekker. Als toetje vers fruit. Ine geeft een briefing voor de trekking morgen, zodat we weten waar we aan toe zijn. In plaats van 8 dragers betaalt Sawadee er 14 en Ine zoekt wel uit hoe ze dit oplost. Vroeg naar bed, want we moeten vroeg op.
(Ton) Vroeg op Dominique komt warm water maken op het moment dat we willen vertrekken. Hem gaan zeggen dat het niet hoeft omdat we vertrekken en hem een kleine fooi gegeven. Als beloning heeft hij onze tas naar beneden gebracht. Na een zeer stevig ontbijt waarbij ik door Skenky en Carla verwend ben met eieren en spek. In de truck naar het plateau. Onderweg zien we nog een hyena. De truck is afgeladen vol, wij met 15 personen, 17 dragers, en een paar extra mensen bij de dragers. Er is ook nog een klein kind bij dat mee moet. Om een uur of 08:00 zijn we boven op het plateau waarvandaan we vertrekken. Voordat de dragers georganiseerd zijn duurt het even.
Om 08:30 uur start de reis, de eerste dragers vertrekken. Wij volgen met een aantal dragers direct daarna. De eerste honderden meters lopen we door het veld. Zeer ongemakkelijk, en dan komen we op een pad. Dit pad is niet veel gemakkelijker. Je kan geen 2 voeten naast elkaar plaatsen. De tocht is begonnen, het is mooi weer, de zon schijnt. En het is niet overdreven warm. We krijgen na enige tijd een pittige klim te verwerken waarbij Ton de rode lantaarn draagt, want hij krijgt te weinig lucht. Halverwege de helling zit Ad, het gaat helemaal niet goed met hem. Ad flink laten drinken en volgestopt met isostar. De heuvel verder op, en weer afgelopen. Onderaan moeten we een riviertje oversteken via een paar takken die ze erover gegooid hebben. Hierna wordt even gerust. Brechje heeft het niet meer, ze heeft blaren op de hiel. En Ine maakt voor Ad twee flesjes water gevuld met ORS.
Na een korte rustpauze gaan we verder op naar de 2de heuvel. Deze is zwaarder en hoger dan de vorige. Ad zien we niet meer terug. Ton en Brechje wisselen elkaar af op de heuvel met pauzes. Onze gids Jane blijft trouw bij de achterblijvers. Soms zijn er ook dragers die voor water zorgen in de buurt. Boven op de heuvel lopen we verder over een heuvelrug. Het wordt langzaam kouder en bewolkter. We moeten onze fleece aantrekken omdat we in de wolken lopen, en er een straf windje waait. De uitzichten zijn mooi maar door de mistflarden behoorlijk beperkt. Na een tijdje dalen we wat af en belanden we in een bosje waar we doorheen moeten. Aan het einde van dat bosje genieten we van onze lunch. Ton maakt nog 2 flesjes isostar voor zichzelf en Carla. Na de lunch gaan we weer verder. Brechje komt haast niet vooruit maar wij doen het niet veel beter. Het gaat op en af. Bij het opgaan heeft Ton problemen in verband met het zuurstof gebruik, bij het dalen heeft Carla problemen omdat ze angstig is. Na een opmerking van Ton over het dalen gaat Carla achter een van de dragers aan.
Het gaat nu wel snel. Ze glijdt uit en heeft vermoedelijk een verstuikte enkel (of erger) Ze gilt het uit van de pijn en schrik. Een van de draagsters maakt een stok voor Carla om verder te kunnen.
(Carla) Daarna verder in een slakkentempo en het is nog een lange zware afdaling. We komen met de nodige support van Ine en de meiden (Marianne en Brechje) zo’n 1½ uur later dan de rest aan. Nog voor vanavond. De tenten waren al opgezet door de snellere onder ons, waaronder verbazingwekkend genoeg die ouwe Ad die we bijna moesten reanimeren. Het is een echt Afrikaans dorpje met een koffieplantage. De kinderen komen ons massaal begroeten. Het is er prachtig met een snel stromende rivier in het dal omgeven door hoge bergketens die gebruikt worden door de lokale bevolking voor verschillende teelt.
Ton gaat snel zijn voeten koelen in de rivier. Carla gaat plat, na eerst nog uitbundig gezoend te zijn door Ad en Brechje. Het eten is lekker gemaakt door Loes en Eric. Spannend op een houtvuur. De dragers gaan naast ons kampement zitten en houden bijkans de hele nacht een vuur brandend. Ook nog twee Engelse Japanners, die alleen twee dragers bij zich hebben. De nacht verloopt met veel lawaai en honden geblaf. We staan vroeg op.
(Carla) De dag begint somber en we zijn bang voor regen. Na een eenvoudig verblijf en eten, gaan we op stap, om meteen weer te stoppen voor de eerste hevige buien. Als de lucht geklaard is gaat de karavaan op pad. Voor ons is het weer een slakkengang. Carla d’r enkel is nog steeds niet beter, maar gelukkig ook niet verslechterd. Het pad is niet zo slecht als gister, een rood soort gravel. Met behulp van Ton komt Carla over de riviertjes heen. Het landschap is adembenemend! Werkelijk ongelooflijk mooi groen met valleien waar kleine dorpjes liggen. Prachtige stroompjes en watervalletjes. We raken gestaag verder achter door het lage tempo. Ine rent van hot naar haar. Ze heeft een conditie van een paard. Voor Ton wordt het nu erg zwaar. Een rugzak en een steunende vrouw. Carla heeft haar rugzak aan een van de dragers gegeven. Ine blijft trouw bij ons in de buurt.
We hopen binnen 6 uur in Livingstonia aan te komen. Af en toe komt de regen met bakken uit de hemel. Ook bestaat de kans dat we nog verder moeten omdat de weg is afgesloten naar het dal. Geen prettig vooruitzicht. Ook hebben de voorste de shortcut gemist. Ontzettend sterke afdaling van de weg naar beneden. Carla gaat dat zeker niet lukken. Ine wordt ongerust over de tijd. En probeert in het volgende dorp vervoer te regelen voor ons. Tot onze verbazing staan er een stuk of wat jongens klaar met een fiets. Carla moet achterop. De eerste poging mislukt we vallen om. We lossen het op door een jongen te laten sturen en een ander te laten duwen. Terwijl Carla schrijlings op de brede pijnlijke bagagedrager zit, die niet geschikt is voor haar gewicht. We moeten daarom ook een keer stoppen om de bagagedrager te repareren. Het gaat snel bergafwaarts, en in het volgende dorpje staat Ine al te onderhandelen met een local met auto.
Van af hier (Pokakoche) tot Livingstonia vraagt hij 4000 Malawi Kwacha en het kan even duren omdat hij het aan zijn baas moet vragen. Dan komt er nog een vierwiel drive aangereden met 2 vrouwen (missionarissen, 1 blanke Engelse en een zwarte) en twee zwarte geestelijken (een bisschop uit Zambia en z’n refferent) Die willen ons wel een lift geven. De hele auto wordt verbouwd en we schamen ons voor de modder schoenen, geen probleem, genoeg zwarten om het schoon te maken! Bah, maar we zijn gered, en praten maar wat mee. Na een zware rit van ongeveer 40 minuten komen we aan in Livingstonia. Het is niet wat we verwacht hebben van het stadje. Het stelt 3x niets voor. Maar het heeft wel een kerk, bibliotheek en universiteit. We geven US$ 10,00 voor de missie en nemen afscheid. We lopen nog een stukje naar het stone house. Tot onze verbazing zijn onze Japanse vrienden er al. Ze hebben alle short-cuts genomen en het meisje wil geen stap meer verzetten. Het schijnt verschrikkelijk geweest te zijn.
We bestellen thee met heerlijke broodjes (gratis) en maken ons zorgen om de rest. Een van de lokale vertelt ons dat de weg weer open is. Wij ge-sms’t naar Ine. Maar het blijkt later weer niet waar te zijn. Na een half uur komen de eerste kapot aan. Het huilen staat hun nader dan het lachen. Het was zwaar. Ad was weer een van de eerste, ongelooflijk. Later komt de rest, niemand wil verder lopen. Loes barst in tranen uit, ook de rest is niet gewillig. Brechje heeft het ook gehad, vooral toen we ze voorbijreden in de auto. Zij wilde ook niet meer. De sfeer wordt er niet beter op en Ine is volledig gestrest en bezig alles te regelen. De dragers willen ook weg, maar dat kan nog niet.
(Ton) We bestellen rijst met groente en ei (soort Fu-yong-hai), daarna verbetert het allemaal een beetje. Behalve bij Ine, die rent van hot naar her om transport geregeld te krijgen. Ondertussen heeft iemand een kameleon (verkleurmannetje) ontdekt. Deze wordt op Marianne haar arm geplaatst, Carla wil ook nog wel even in de benen komen om hem/haar op de arm te nemen. Het wordt later en later. Ine heeft een truck geregeld waarmee een deel van de dragers en de bagage onder begeleiding van de gewonden (Ad, Brechje en Carla) weggestuurd wordt naar het punt waar de weg geblokkeerd is. (met father Ted, die niet van de meiden kan blijven). De gewonden moeten dan met één drager, de rest gaat verder, de bagage bewaken op dat punt. Ze gaan om 16:00 uur weg en om 18:00 uur wordt het al donker. De rest wacht op de volgende truck die zal komen, maar we beginnen wel steeds nerveuzer te worden als de truck uitblijft.
Ine gaat weer het stadje in om vervoer te zoeken. Ine is nog weg als er eindelijk een truck arriveert. Wij als de donder instappen en Ine zoeken en rijden. Met de schemering die maar een minuut of 10 duurt komen we bij de wegblokkade. De vooruitgestuurde 3 met 1 drager en de bagage hebben een vuurtje gestookt en zitten vol smart op ons te wachten. Alle bagage opgeladen met de resterende dragers en Carla over het opgebroken deel gesleept. Daar ontmoeten we een vrachtwagen met bouwmateriaal waar alles ingepropt wordt. Deze gaat in het donker verder naar beneden rijden. Onderweg moeten we met ons gezelschap 15 man overstappen in een minibusje dat ons naar de camping in Chitimba brengt waar we worden opgewacht met een goed maal. Degene die niet met de trekking meegegaan zijn, zetten voor ons de tenten op. En na de maaltijd en de briefing voor de volgende dag kruipen we ongewassen in ons bedje.
(Carla) Zeer vroeg opgestaan met het oog op de douches en het pakken met stijve spieren. De douche loopt uit op een teleurstelling. Het is om 05:30 nog steeds donker en geen elektriciteit. Dan maar met de zaklamp. Het douchen levert de 2de teleurstelling, een pisstraaltje koud water, dus geen haarwasserij vandaag. Degene na ons hebben helemaal pech! Geen water! Tijdens het ontbijt hebben de achterblijvers de trekkers een eikel met daaraan een Swahili tekst “welkom thuis” overhandigd als een soort bloemenhulde voor de trekkers. Erg leuk. We vertrekken richting Tanzania naar de Ngosi krater. Onderweg lunchen we kort na de grens en trekken verder door het prachtige landschap met thee- en bananenplantages, en leuke dorpjes met markten.
Na ongeveer 7 uur rijden (niet echt het is een uur later in Tanzania) komen we aan in een bosrijk gebied met schitterende bloemen. De rest van de groep gaat wandelen en de anderen maken een kampement in de bush. We vermaken ons met grapjes met de videocamera en er komt een groep schoolkinderen langs. Wim maakt ze aan het schrikken en laat scheten tot grote hilariteit van de kinderen. Helemaal dol wordt het als we ze het gefilmde stukje laten zien. Dan wordt het de meester teveel en gaan ze verder. De rest van de middag brengen we in rust door, beetje schrijven en lezen. Om 17:00 uur komt de eerste groep terug, snel gevolgd door de rest. Ze hebben geen apen gezien, wel een rups met bijpassende vlinder. Nog wat dollen met Skenky, die laat z’n reet zien. Tot lachen van de anderen. Ton en Roland bereiden het eten voor.
(Ton) Na het eten (een lekkere pasta) kruipt iedereen langzaam in zijn tentje om te gaan slapen. Na een paar biertjes of wijntjes gedronken te hebben. Door het gebrek aan ruimte tussen de bomen staan de tentjes echt dicht op elkaar.
(Ton) In het bos op de flank van de Ngozi vulkaan worden we verkleumd wakker. Bijna iedereen heeft het in meer of mindere mate koud gehad vannacht. We hebben een snel ontbijt genuttigd want er staat ons een dag lang reizen voor de boeg. Na een uurtje komen we in een dorpje waar we snel wat kleine boodschappen doen en nieuw water en dergelijke inslaan, waarna we gauw verder reizen. Rond het middaguur arriveren we in Iringa waar we voor onze lunch stoppen.
(Carla) Na wat doelloos rondwandelen komen we bij de Hasty Tasty. Daar zitten Loes en Eric. De rest van ons gezelschap heeft voor een ander restaurant gekozen en waren we snel kwijt geraakt, mede ook omdat Carla nog niet snel kan lopen. De Hasty Tasty blijkt een restaurant te zijn gestoeld op de Indiase keuken. Op advies van Loes bestellen we chipatas (een soort pannenkoek) gevuld met diverse groente en vlees. Ton kiest beef en Carla kip. Ze smaken heerlijk en het is best een aardige hap. We zijn precies op tijd uitgegeten om de truck weer te halen, om 13:30 uur. We mogen voor in de truck meerijden omdat Carla nog steeds pijn heeft en de rit van 2½ uur erg hobbelig kan zijn. We proberen Skenky uit te horen over de te verwachten accommodatie. Hij laat niet veel los.
Om ongeveer 15:30 uur arriveren we op het Tandala tented camp. De olifanten komen ons tegemoet. Het is er werkelijk ongelooflijk luxe. Iedereen krijgt een eigen tent op palen. Fantastisch met waranda, slaapkamer, badkamer annex wc. Het ziet eruit als iets uit het reisprogramma van Yorin. We staan paf van de luxe. Ook veel wild langs onze tent. We staan ideaal aan een aangelegd poeltje dat het wild aantrekt. Volgens de Franse manager Philip komen er zelfs leeuwen en wilde honden drinken. Wij zien ’s middags enkel prachtige vogeltjes, een eekhoorntje en wat apen. Na de douche ons eens heerlijk aangekleed met schone kleding. Om 20:00 uur worden we voor het diner verwacht.
We vertrekken om 19:00 uur langs de twee olifanten links van onze tent. Aangekomen bij de bar wacht ons een verrassing. Philip is een wilde olifant aan het voeren. We moeten heel stil zijn. Brechje en Siska komen net aanlopen als de olifant weer vertrekt. Ze moeten blijven staan maar durven dat niet. Vooral Brechje is bang. We gaan om 20:00 uur buiten eten voor het zwembad met de drinkende olifanten. Carla vindt het maar niets, vooral als er een gaat toeteren slaat de paniek toe. Ze kan geen hap meer eten met die glurende olifanten. Roland vraagt of ze op zijn plaats wil zitten, en dat doet ze in eerste instantie, maar nog steeds angstig. Roland loodst haar daarom maar mee naar de bar, gevold door Ton en een bezorgde Ine. In de bar komt ze weer wat bij en besluit toch het dessert buiten op te eten. Spieden voor de “olies”.
We gaan vroeg naar bed in verband met de game-drive van morgenochtend. We worden begeleid door een guard. Aangekomen bij de tent, blijkt een hele kudde olifanten achter de tent in het poeltje aan het drinken te zijn. Grote met kleine en zelfs baby olifanten. Dapper gaan we naar bed maar schrikken herhaaldelijk wakker van het trompetteren. Ook wordt Ton ziek, buikloop. Als hij de game-drive maar kan maken, we wachten maar af, om 05:00 uur gaat de wekker.
(Ton) Om 05:00 loopt de wekker af, Ton heeft de halve nacht op het toilet gezeten, maar voelt zich niet beroerd. We worden opgehaald door een guard om 05:45 uur het begint dan net te schemeren. We hebben een kop koffie/thee met een koekje. Daarna kunnen we gaan game-driven. We vertrekken met de truck richting park. Bij de entree zien we direct een visarend en wat nijlpaarden. Na het vervullen van de nodige formaliteiten door Ine gaan we rijden. Dit park biedt een grote variatie in landschappen en je ziet de nodige dieren zoals impala’s, kudu’s, olifanten, zebra’s en giraffen. Op een bepaald moment komen we bij een droge rivierbedding een grote troep leeuwen tegen. In de consternatie vergeten we te tellen hoeveel het er zijn. Als er uiteindelijk geteld wordt dan komen we tot 12 á 14 stuks maar mogelijk meer. We observeren ze een tijdje. En er steekt er een over om aan onze kant te komen drinken vlak onder de truck achter een struik. We rijden hierna nog een tijdje rond en zien weer zebra’s etc. en heel in de verte een grote kudde buffels.
Hierna is het langzaam tijd om het park te verlaten en aan een verlaat ontbijt te gaan. ’s Middags besluiten we op de camping te blijven. We gaan eerst wat zwemmen en daarna gaan we op het terras bij de tent zitten. Ton gaat proberen wat te slapen en Carla gaat nog wat foto’s maken vanaf onze waranda voor de tent. Ze ziet wrattenzwijnen, aapjes, veel vogeltjes, een bushbok en een dikdik. Zo verstrijkt de middag. De mensen van de middagdrive komen terug en hebben niet al te veel meegemaakt. Dus we hebben niet al te veel gemist. ‘s Avonds diner, het is wel smakelijk een soort moussaka. Hierna naar bed, Ton heeft het weer een beetje gehad (buikloop). Onderweg naar de tent worden we weer begeleid door een guard, hij doet een beetje vreemd, maar wij besteden er geen aandacht aan. Later blijkt dat er een leeuw zat, deze is door Jeen gesignaleerd. Hoewel we het allemaal niet zeker weten, denken we toch dat er een leeuw over de campsite getrokken is.
(Ton) Ton heeft het vannacht niet breed gehad (weer buikloop) dus hij gaat niet mee met de game-drive. Carla gaat wel mee met de game-drive. Ine brengt nog wat koekjes voor Ton. Om 10:00 uur opgestaan, en wat naar buiten kijken van de waranda. Zie weer wrattenzwijnen, bavianen en 4 grote mannetjes kudu’s. Hierna naar de bar vertrokken zodat de kamer (tent) schoongemaakt kan worden. Aan de bar gaan zitten met een fles water en de koekjes. Hier nog wat zitten slapen met Jeen als gezelschap. Later komt ook Erik bij ons zitten terwijl Corien, Hanneke, Brechje, Siska en Jeen zich vermaken rond het zwembad. Eindelijk komt de game-drive party terug om 11:30 uur.
Carla laat de foto’s zien, zijn mooi maar ze hebben niet veel geluk gehad met de dieren. Wel mooie marabu’s en jakhalzen gezien. De truck had zich vast gereden en moest uitgegraven worden. Carla heeft als uitkijk gefungeerd. Aan de lunch worden we verrast door bezoek van de olifanten die hier rond de campsite zwerven. Ze willen drinken uit het zwembad maar worden in eerste instantie weggejaagd. Later wordt het ze toch toegestaan om te drinken. Alleen als ze zichzelf willen gaan wassen dan worden ze door de massai guard weggejaagd.
We hebben genoeg gezien en vertrekken naar onze tent om wat tekort gekomen slaap in te halen.
(Carla) In de namiddag nog olifanten gesignaleerd bij het kleine poeltje. Een heeft een eigen gat gegraven om uit te drinken, de twee anderen mogen niet. Ook komt de familie wrattenzwijn weer langs. Maar de grootste olifant jaagt ze steeds weg door met water te gooien. Eindelijk na het vertrek van de olifanten neemt de familie het bad en drenkt de dorst. ‘s Avonds weer heerlijk gegeten, konijn. En raadseltjes opgelost onder elkaar. Dan voor een slaapmutsje naar de bar, en naar bed. De hyena’s brullen er weer op los en ook de wilde honden laten zich niet onbetuigd. Morgen de tas inpakken en weer op weg naar Udzungwa mountains.
(Carla) Na het ontbijt afscheid genomen van Philip en Isabelle. We gaan terug naar Iringa voor boodschappen en de nieuwe kok. In Iringa hebben we heerlijk over de Afrikaanse markt gestruind en twee lappen stof en een shawltje gekocht. Dan weer op weg naar Udzungwa, we lunchen op een mooie plek en daarna rijden we door de Baobab vallei, alleen Ton krijgt dit mee de rest slaapt, en ziet de laatste Baobabs voorbij komen. Het is een schitterend gezicht die grote bomen. We moeten snel door, omdat we de brug van de suikerfabriek moeten gebruiken en we moeten daar voor 17:00 zijn. We rijden door een mooi gebied met groene dorpjes en tegen de middag komen we aan in het Genesis hotel. Leuk gelegen tussen het groen en een bananenplantage. Het heeft een leuk terras waarop we worden verwelkomd met vruchtensap. We chillen nog wat en gaan douchen.
Het hotel bestaat uit lage bebouwing net een kazerne. Er staan twee kleine bedjes (1 twijfelaar en een éénpersoonsbed) maar wel een ruime douche. Waar we dankbaar gebruik van maken. Dan op naar het avondeten in buffet vorm. Heerlijk roti, patat, rijst, kip, vis en groente. Na twee wijntjes hup in de twijfelaar waarin niet zo goed wordt geslapen. Ton gaat morgen mee met de trail, ik (Carla) kan nog niet goed lopen en blijf thuis met Brechje en de oude garde.
(Carla) Vroeg 06:00 uur opgestaan, 07:00 uur ontbijt voor Ton, Carla gaat mee voor de gezelligheid en om uit te zwaaien. Tijdens het ontbijt vraagt Marianne of we ook die reuze vlinder hebben gezien op het pad. Iedereen er met de film en foto apparatuur op af. Hij is werkelijk gigantisch wel 15 cm spanwijdte en groen met bruin, oranje en blauw van kleur, later is hij gevlogen. De karavaan vertrekt om ongeveer 07:30 uur uitgezwaaid door Carla en Brechje. Carla gaat douchen en om 09:00 uur ontbijten, eieren met worstjes. We relaxen nog wat en om 10:30 uur komen de eerste twee terug van de korte wandeling, met enthousiaste verhalen, ze hadden 4 apen en grote leguanen gezien.
We drinken nog wat en Ans, Jos, Wim en Ad besluiten naar het dorpje te wandelen. Brechje, Corien, Eric en Carla volgen wat later. Het is een typisch Afrikaans dorpje. We praten wat met de lokale bevolking en de arbeiders van de rijstfabriek met behulp van het boekje van Brechje. Er wordt wat afgelachen om de uitspraken. Als we terug komen, komen de lange afstand wandelaars terug. Het was erg zwaar geweest ze moesten veel klimmen maar weden beloond met prachtige uitzichten.
(Ton) Met de truck vertrokken van het hotel naar de Udzungwa bergen waar het hotel aan de voet staat. Bij de ingang van het park de 3 gidsen opgepikt. Ze zien er keurig uit netjes gekleed, broek keurig in de vouw glimmend gepoetste schoenen. We beginnen aan de wandeling nadat Skenky ons een stukje verder bij een pad afgezet heeft. De wandeling begint in een zeer traag tempo bergop. Het wordt al rap steiler, en er zijn trapjes gemaakt. Op een bepaald moment wil een deel van de groep sneller en splitst zich af van ons. Dat is geen probleem want we hebben 2 gidsen bij ons. Langzaam ploeteren we verder.
Na ongeveer 1 uur ziet Ton het niet meer zitten en wil terug. Ine en Ronald overreden hem om verder te gaan Ronald neemt zijn tas over tegen de zin van Ton maar het werkt wel. We lopen verder en komen nadat we onderweg diverse mooie uitzichtpunten gepasseerd zijn we aan bij een waterval, nr 1. Hier hebben we een prachtig overzicht over het lager gelegen land met enorme rietsuikervelden. Na wat gerust te hebben en foto’s genomen te hebben. Gaan we verder naar de volgende waterval. Dit is maar een klein stukje maar deze is veel mooier. Hanneke en Siska klimmen naar de zijkant van de waterval waar nog een paar mooie foto’s genomen kunnen worden van hen zodat je de grote kunt zien. We gaan nog verder omhoog naar waterval 3, waar we weer een geweldig uitzicht hebben. Na een korte rustpauze gaan we terug naar beneden via de reeds gepasseerde watervallen.
Bij de 1ste waterval nemen we een andere route naar beneden. Dit is een steile weg maar zonder trapjes. De groep blijft nu bijeen en daalt af in rap tempo. Vlak voor het einde van de route zien we nog een paar Franje-aapjes, zwart witte. En dan zijn we terug bij de truck. Ton is het gesprek van het moment omdat hij zo hard transpireerde dat de druppels van zijn pet vielen. ‘s Middags gaan we weer rijden naar Morogoro, we rijden over een lange asfaltweg langs/door een natuurpark en we zien op hoge snelheid zebra’s, impala’s, giraffen en bavianen aan ons voorbijtrekken.
(Carla) Het landschap wordt steeds mooier en we besluiten een fotostop te maken. Hoge bergketens met de zon erop. Na zo’n 3 uur rijden kwamen we op de camping van Morogoro aan. Het is eenvoudig met hurk toiletten geen douche.
(Ton) De camping is gelegen op het terrein van Kola Hill Hotel. Ine heeft een kamer genomen zodat iedereen daar kan douchen als hij of zij dat wenst. ‘s Avonds nog wat gedronken aan de bar nadat we onze maaltijd genuttigd hebben, en redelijk op tijd onder de wol.
(Ton) We hoeven niet vroeg op, 07:30 uur ontbijt. Eieren met bacon. Na het ontbijt gaan diverse mensen naar het stadje. Na gedouched te hebben in de kamer van Ine, komt iedereen langzaam terug en wordt de truck volgeladen met proviand voor de komende dagen. Elk hoekje en gaatje wordt benut. Hierna gaan we rijden door het prachtige landschap van de Uluguru heuvels. We nemen een lunch langs de kant van de weg. Daarna vervolgen we de weg lopend. Het is hier een regenbos, dus hele mooie groene vegetatie. We eindigen de wandeling na ongeveer 2 uur lopen bij een aftandse brug over een rivier waarin naar goud gezocht wordt. We gaan verder met de truck.
Om 17:00 uur stoppen we bij een schooltje in Matombo waar we zullen overnachten. Al spoedig worden we omringd door een grote groep kinderen. We gaan ons eerst afspoelen in de rivier en paar honderd meter van de school. We wassen ons zo goed en kwaad als het kan. Terug op het schoolplein bij onze tenten vermaken we ons nog met een frisbee en de schoolkinderen tot het donker wordt en tijd om te eten. Na het eten nog wat drinken en naar bed.
(Ton) Vandaag weer reizen in een slakkengang naar het Selous park. Het gaat in een slakkengang omdat we pas om 15:00 uur in het park willen aankomen. Dit in verband met de permits die maar 24 uur geldig zijn en we willen de laatste dag nog game-driven tot 15:00 uur. We hebben de nodige fotostops en wandelen nog door een dorpje. Om 13:30 arriveren we dan bij de gate van het park. Eerst gaan we in het dorpje nog wat drinken voordat we het park zullen betreden. Als Ton en Carla langs het pad teruglopen staan er een paar olifanten in de weg. Via een klein omweggetje kunnen wij er langs. Het groepje na ons maakt een veel grotere omweg. Ine die op zoek is naar de achterblijvers moet dan gezocht worden.
Uiteindelijk is de party compleet en rijden we het park in. Er zijn hier nogal wat verschillende landschappen we zien olifanten, zebra’s, giraffen (hele grote) en uiteraard impala’s. Onderweg komen we nog het graf tegen van de heer Selous waaraan het park zijn naam te danken heeft.
Om een uur of 17:00 komen we bij een warmwaterbron waarin we met zijn allen badderen. Waarna we vertrekken naar de kampeerplaats. Vlak voordat we bij de kampeerplaats aankomen zien we een stel hyena’s, het lijkt erop dat daar een hol is. Om 18:45 uur bereiken we de kampeerplaats. De truck wordt snel uitgeladen. Skenky heeft wat hout gezocht voor een kampvuur. Dat wordt dan ook rap ontstoken en het eten wordt bereid. Het bier is niet erg koud maar ja. Toiletten zijn een gat in de grond en water is er niet. Tijdens het eten loopt er een grote spin rond het vuur waarvan Brechje de kriebels krijgt. Als we aan de ranger vragen wat voor beest het is dan zegt deze een spin. Schiet lekker op. De spin wordt in het vuur gewerkt en na een paar bier en wijntjes gaan we slapen in onze tent.
(Ton) Vroeg opstaan om te gaan game-driven. Na een licht ontbijt (de meeste mensen zullen het een normaal ontbijt vinden), gaan we om 06:30 op pad. We hebben best goed geslapen, alleen hebben hyena’s de vuilnisbak gepikt. We gaan game-driven met de truck en beginnen al vroeg. We zien hyena’s, zebra’s, giraffen, wilde beesten en een grote groep leeuwen en er komt ook nog een groep olifanten langs wandelen. Na de game-drive houden we siësta, en daarna gaat een deel van de groep naar de warmwaterbron en een ander deel, waaronder Ton en Carla, gaan nogmaals game-driven. Op de terugweg krijgt de truck een lekke band (achter), deze met zijn allen in recordtijd vervangen. Na nog een paar krokodillen gespot te hebben komen we terug bij de warmwaterbronnen waar we het vuil van ons af kunnen spoelen. Hierna terug naar het kamp om het verzamelde hout op te branden. En een goede maaltijd te nuttigen.
P.S. Carolien krijgt tijdens de 2de game-drive een tak op de vinger die terugslaat in de truck, ze heeft een behoorlijk gekneusde vinger die ook nog kapot is.
(Ton) Om 07:00 uur ontbijt en tenten opruimen we breken vandaag hier op en trekken dan game-drivend door het park naar een tented-camp aan de andere kant. We worden opgehaald door 3 jeeps, we verdelen ons in 3 verschillende groepen. Groep 1 rijdt rechtstreeks naar het tented-camp, groep 2 doet het rustig aan en groep 3 (wij) blijft zolang mogelijk in het park. Om 15:00 uur verloopt onze permit, dan moeten we eruit zijn. Onze groep Ans & Wim, Jos & Ad, Carolien & Roland, Carla & Ton en Wilbert, vertrekken en zien onderweg weer de nodige dieren. Als we gieren zien cirkelen gaan we kijken en zien dan een kaal gevreten Kudu liggen. In de buurt van de Kudu zitten ook nog 2 volgevreten hyena’s. Zo trekken we verder langs hypo’s en olifanten etc.
Om ca 12:00 uur gebruiken we onder een boom de lunch. Een paar koekjes en wat water, veel is het niet maar wel relaxed. Hierna zouden we bijna rechtstreeks naar het einde rijden maar onze chauffeur slaat na een paar minuten af de bush in. Hij is iets aan het zoeken maar wat? Plots ligt er een grote mannetjes leeuw voor ons. Hij is zo volgevreten dat hij amper beweegt. Hij ligt niet mooi voor de foto. En een klein stukje verder ligt ook nog een volgevreten leeuwin.
Hierna trekken we verder naar de gate. Bij de gate is een airstrip waar we even kijken naar een vertrekkend en landend vliegtuigje in een grote wolk stof. Kort achter de gate is het tented-camp. We worden verwelkomd met een koud biertje door Brechje en de anderen. Onze tassen zijn al naar de tent gebracht. We gaan nog een boottochtje op de rivier maken, wel duur US$ 30,00 per persoon. We zien kleine krokodillen, nijlpaarden en een zandoever vol met nesten met bijeneters. Na de boottocht eindelijk lekker douchen en eten. Dit wordt door de campsite verzorgd in het restaurant. Hierna borrelen we nog wat na en gaan naar bed.
(Ton) Vandaag is een reisdag. We vertrekken om 08:10 na het ontbijt in het restaurant. Het rijden valt niet mee, zeer slechte wegen en dat 5 uur lang. Om 12:00 uur lunch, het lunchpakket doet het goed, een kippenpoot, een sandwich aangevuld met een appel en een schijf ananas. Dan weer verder, de weg wordt beter en uiteindelijk een mooie asfalt weg. Dan rond 15:00 uur doemt de Indische oceaan op we zijn dan ook bijna ter plaatse. We slapen in een hut op palen, beneden het toilet en boven slapen en een balkon met een hangmat. De rest van de middag zitten we op het strand, heerlijk die warme oceaan. Het resort heet Kipepeo village. ’s Avonds genieten we van een visbuffet en daarna gaan we naar een bar genaamd Mikady beach om afscheid van Skenky te nemen. We drinken en praten daar wat en gaan met de taxi terug naar Kipepeo village.
(Carla) Een rare dag met veel emoties. Skenky ziet zijn vriendin weer en teven nadert het afscheid van Kanel (kok) en Skenky. De sfeer is onwezenlijk, tijdens het visbuffet maakt Jeen een mooie speech voor Kanel en Skenky prefereert de speech van Hanneke. Eindelijk kan hij haar dan zoenen! In de bar na het eten (we zijn er met de taxi heengegaan) hangt raar volk rond. Niet het soort voor onze groep. Skenky is ook zeer onrustig. Hij krijgt niemand mee om een emmertje slush puppy met nodige alcohol in een recordtijd op te slurpen. Zijn vriendin runt de zaak en komt uit Nieuw-Zeeland. Het is een leuk mollig ding en erg druk. We gaan snel weer naar huis en lekker onder de klamboe bij het ruisen van de Indische oceaan
(Ton) Na een zeer goede nachtrust gaan we ontbijten en vertrekt Carla met het grootste deel van de groep naar Dar-es-Salaam om te shoppen. Ton blijft achter, op het vliegveld zien we elkaar wel weer. Voor het ontbijt komen we erachter dat we de slaapzakken kwijt zijn, inclusief de fleece vesten. Gelukkig zijn deze afgegeven bij de receptie, dus dat is ook weer in orde. Ton pakt de tassen voor de vliegreis naar Mafia eiland. Dit moet een echt paradijs zijn. Daarna lekker relaxen op het strand onder een rieten parasol. Om 13:00 vertrekken Carolien & Roland en Ton met een busje naar het vliegveld. Alle bagage van de groep is ook in het busje geladen en misschien ook nog van een andere groep we zien wel. We komen in een file terecht voor de ferry als we uitstappen en naar voren lopen blijkt Ine die een ½ uur eerder dan ons vertrokken is ook nog in de rij staat. Eindelijk komt de boel in beweging, helaas wij kunnen met deze tour niet mee, dus maar weer wachten. Ondertussen krijgen we ongeruste SMS berichten met de vraag waar we blijven.
Om 15:00 uur komen we bij het vliegveld waar we opgewacht worden door de rest. Er blijkt vol spanning op ons gewacht te worden. Inchecken gaat makkelijk US$ 6,00 betalen en je naam op een lijst zetten. We gaan met 2 vliegtuigen, 1 voor 13 personen. Carla & Ton, Corien & Eric, en Jeen gaan in het kleine vliegtuig en vertrekken als eerste. Ton wordt naast de piloot gezet, en Carla samen met Corien achterin. Na een dik half uur landen we na een rustige vlucht op de hobbelige landingsbaan van Mafia eiland. Na een half uurtje land het “grote” vliegtuig en kunnen we vertrekken met 3 landrovers naar de lodge. Onderweg moeten we nog entree betalen voor het marine park 4 maal US$ 10,00 per persoon. Dan komen we aan bij de lodge, simpel is in onze ogen toch iets anders. We hebben een kamer met uitzicht over een zandstrand.
(Carla) Wij (Corien, Hanneke, Marianne, Brechje, Siska, Jeen, Wilbert, Erik en Carla) zijn met een taxibusje naar de veerboot gegaan. Het was een drukke bedoeling in het busje. Als je dacht dat het vol was had je het mis er kon er altijd nog een bij. We zaten zo opgepropt dat Carla Wilbert moest vastpakken om er niet uit te vallen als de deur open werd gemaakt. Na ongeveer 20 minuten kwamen we aan bij de ferry. We moesten 100 Tanzania Shilling betalen (ongeveer 10 euro cent) en konden gelijk aan boord. Aan de overkant lag Dar-es-Salaam. Naar ons idee en vrij moderne stad voor Afrikaanse begrippen. Na geld te hebben gepind gaat het shoppen beginnen. Eerst naar de Hand- and Craftsmarkt. Daar komen Afrikaanse kunstenaar samen om hun waar te verkopen. Het valt wat tegen, het is erg klein. Toch nog een mooi beeldje en 2 slacouverts gekocht. Dan wat door de stad over verschillende marktjes gelopen en wat winkeltjes bezocht. De anderen wilde gaan internetten.
Na 12:00 uur begon de honger op te spelen. Dus snel naar de Subway, het viel niet tegen. Het was inmiddels tijd om naar het vliegveld te gaan. Dus hup in de taxi, onderweg kwamen bij ieder stoplicht venters hun waar aan bieden. Heel leuk. Op het vliegveld kwamen we Ine al tegen, zij zou eerder vertrekken. We zagen van de anderen nog geen spoor. Ine werd een beetje nerveus toen de laatste club (Carolien & Roland en Ton) met bagage maar niet kwam opdagen. Ze ging pas weg toen ze het rode busje aan zag komen 10 minuten voor haar vertrek. De vliegreis was fantastisch. In een Chesna en Ton mocht naast de piloot. We waren erg opgewonden allemaal en genoten van de reis. Nu afwachten wat Mafia ons brengt.
(Ton) Na een niet zo’n goede nachtrust, vroeg wakker uit gewoonte. Even voor de kamer gezeten en van het uitzicht genoten. Na een relaxed ontbijt maken we ons op voor een snorkel tochtje. We vertrekken van het strand met een dhow, deze brengt ons in 40 minuten naar een paar rotsblokken aan het rif. Hier kunnen we een uurtje snorkelen. Het is heel mooi diverse soorten koralen en veel vissen. Na een uurtje gaan we weer terug. En we worden opgewacht met de vraag hoe het was. Na even gepraat te hebben zijn we terug gegaan naar de kamer om het zout van ons te spoelen en ons gereed te maken voor de lunch. Lunch gebruikt in het restaurant van het resort en daarna lekker op het strand gaan genieten van het mooie weer en de omgeving. Siska in een kokospalm laten klimmen daarna geprobeerd of Carla het wilde doen maar dat lukte niet erg. Om 17:30 uur rustig naar onze kamer om wat te relaxen voordat we aan het diner gaan.
(Carla) Het diner wordt buiten geserveerd. Het is een lopend buffet met Swahili eten. We worden begeleid door een Swahili dans en zanggroepje. De muziek is erg eentonig, maar het dansen is een lust voor het oog. De subtiele heupbewegingen zijn fantastisch. Na het eten druppelt de tafel leeg. We praten op het laatst nog wat met Erik (van Corien) en gaan om 22:30 uur naar bed.
(Ton) Om 07:00 uur zijn we wakker, de nacht is wat onrustig geweest want ons drinkwater was op en de fles die we gekocht hadden zijn we vergeten bij de bar.
We gaan op ons gemak ontbijten en daarna lekker op het strand wachten tot we vertrekken om 11:00 uur voor het snorkelen en picknicken. Om even over 11:00 uur is iedereen aanwezig en vertrekken we. We zijn met 10 personen, 8 uit onze groep en 2 Italianen. We varen naar een plaats om te snorkelen. Het is weer prachtig, alleen stroomt het er behoorlijk waardoor je de nodige arbeid moet verrichtten. Na het snorkelen varen we naar een strandje waar de bemanning van de boot een afdakje van doek voor ons maakt en matten neerlegt. Tegelijkertijd worden er vissen (gewone snapper) schoongemaakt en een vuurtje aangelegd. We kunnen wat te drinken nemen, ze hebben van alles bij zich. Als voorgerecht krijgen we een simpele pastasalade. Dan als hoofdgerecht ieder vis en wat wortel-koolsalade, en fruit toe verse mango, ananas en banaan. Alles geserveerd op porseleinen borden met metalen bestek. En als klap op de vuurpijl kunnen we ook nog koffie/thee krijgen. We relaxen nog even en dan wordt de boel ingepakt het loopt dan al tegen 16:00 uur. Terug varen we met het zeil, dit is lekker rustig en om 16:45 uur zijn we weer bij de lodge. Daar drinken we nog wat in de bar en praten wat met de degene die zijn wezen duiken. Hierna is het al weer tijd om ons op het diner voor te bereiden. Tijdens het diner wordt ons medegedeeld dat de “chocolade mousse” op is. Hier is niet iedereen even blij mee en er wordt wat gemopperd. Als vervanging kunnen we ijs krijgen maar dat is niet zo’n goed idee want het ijs smaakt helemaal nergens naar.
(Ton) We zijn nog steeds vroeg wakker, maar vandaag is dat niet zo erg. Na het ontbijt om 08:00 uur gaan we met de boot (een dhow) naar Chobe, een eilandje tegenover onze lodges. Het is een kleine 15 min. varen, daar aangekomen zien we de resten van diverse gebouwen uit de Arabische en Duitse tijd. Het eiland is een doorvoerhaven geweest richting Zanzibar, met kleine scheepjes kwam de vracht van het vaste land en grote ging het richting Zanzibar. Hierna zijn we door het dorpje gewandeld. Het is eigenlijk een verzameling boerderijtjes. Uitleg gekregen hoe de huisjes gebouwd worden. Eerst wordt er een skelet van takken en palen gebouwd. Dit wordt dan dicht gesmeerd met klei en stenen. Daarna wordt het gepleisterd met cement gemaakt van koraal rots door deze te verbranden krijg je een soort cement. Midden in het dorp bevindt zich een kolonie fruitbats, deze hangen gewoon in de bomen en worden als het donker is actief. In het dorp is ook nog een scheepswerf. Hier worden nog geheel handmatig de dhows gebouwd, gerepareerd of onderhouden.
Uiteindelijk komen we bij een marktje, dit stelt niets voor 1 verkoper maar deze doet toch nog zaken. We gaan al zeilend terug naar Mafia. Daar nemen we pizza als lunch, waarna we gaan snorkelen met Carolien & Roland, die een boot geregeld hebben. Brechje, Marianne en Ine gaan ook mee. We snorkelen enige tijd op 2 verschillende locaties en zeilen dan weer terug. Het is dan al 17:00 uur, dus ons opknappen voor het diner en daarna weer slapen.
(Carla) Het dorpje aan de overkant is erg exotisch, er zijn mooie ruïnes overwoekerd door hoge bomen. Nu ben je pas echt ver van huis realiseer je je. Het is een hete dag en de zweetklieren werken hard. Het is eigenlijk geen echt dorpje maar verspreid staande kleine boerderijtjes. Ook zien we 3 albino’s, erg in zo’n heet klimaat! De scheepsmakerij en de fruitvleermuizen zijn het hoogte punt. ’s Middags een dhowtje gehuurd en gesnorkeld ze moesten erg lachen, hoe ik aan boord kwam. Roland vooral, hij zei ik heb nog nooit zo’n boarding gezien, ze zwom gewoon aan boord.
‘s Avonds kreeg Ine haar fooi, ze was erg geroerd en noemde ons een van de leukste ploegen. Ze huilde tranen met tuiten. Ze zei voor één keer moet ik Skenky gelijk geven, jullie zijn de leukste. Het eten verliep als gewoonlijk en we gaan weer redelijk vroeg naar bed. Morgen nog een laatste keer snorkelen en dat zit het er weer op.
(Ton) We zijn vroeg wakker, dus we hebben tijd om de tassen vast in te pakken. De tassen zover ingepakt dat de spullen voor de thuisreis en voor vandaag nog beschikbaar zijn en daarna gaan ontbijten. Na het ontbijt gaan we naar het strand om met een lokale dhow te gaan snorkelen. Als de groep compleet is vertrekken we, Wilbert sluit zich als laatste bij ons aan, ondanks zijn maagklachten en zonnebrand. We maken ons een beetje zorgen want de schipper heeft zijn motor niet bij zich, en we moeten wel op tijd terug zijn. Dus de mensen duidelijk gemaakt dat we om 12:00 uur terug willen zijn. Zeilend gaat het langzaam richting rif. Na 40 minuten zijn we halverwege de reis naar het rif, de kapitein wijst waar we moeten snorkelen. En zowaar een groot stuk koraal midden in de baai op het zand. We zien direct een school met maanvissen gevolgd door allerlei andere vissen. We zien ook nog een paar lion vissen.
Na ongeveer 45 min. heeft iedereen het wel gezien en is iedereen weer in de boot. De schipper vraagt of we nog iets anders willen zien waarop wij bevestigend antwoorden. De zeilen gaan weer op (het is maar 1 lap) en we varen terug naar de andere kant van de baai. Daar ligt weer een brok koraal kleiner maar dit keer met 3 lion vissen. Als we nog wat rondzwemmen komen we bij een klein stuk koraal dat in een behoorlijk aquarium zou passen met ook nog allerlei kleine vissen in allerlei kleuren eromheen. Het lijkt wel een aquarium. Nadat iedereen aan boord is zeilen we terug en zijn even voor 12:00 uur terug. Na afgerekend te hebben gaan we aan de bar nog wat drinken in afwachting van onze lunch. Om 13:00 uur nemen we plaats om te gaan lunchen maar vandaag lukt het allemaal niet zo best. Om 14:00 uur zijn we voorzien maar er zijn er nogal wat die wachten op hun eten.
Om 15:00 uur afrekenen en de bagage naar de receptie en wachten op vervoer naar het vliegveld! We gaan met 7 personen in een landcruiser naar het vliegveldje, daar aangekomen komt na een minuut of 20 de 2de groep met een deel van de bagage. Op dat moment komt ook het kleine vliegtuigje aan. Na overleg gaan er 5 personen met hun bagage alvast weg naar Dar-es-Salaam. Wat later vertrekt Ine met de lijndienst. Wij moeten nog wat wachten. De reis naar Dar-es-Salaam gaat voorspoedig, en we worden bij de internationale terminal afgezet zodat we die transfer niet hoeven te maken. Ine staat ons op te wachten en brengt ons naar een restaurant waar we een buffet nuttigen, samen met Jeen. Hierna inchecken en wat inkopen doen. We vertrekken stipt op tijd 22:30 lokale tijd naar Amsterdam.
(Ton) Ton heeft bijna niet geslapen, Carla wel een beetje. Om 05:00 uur wordt het ontbijt geserveerd. Dit is net zo hopeloos als het diner maar we zitten er ook niet echt op te wachten. Om 06:20 landen we, na het ophalen van de bagage afscheid genomen van iedereen en met de trein, metro en bus naar huis. Komen om 10:00 uur thuis aan. De reis is weer ten einde, nu alle napret nog.
Voor meer foto`s zie de site van Ton en Carla