Syrië

Syrië grenst in het westen aan de Middellandse Zee, in het noorden aan Turkije, in het oosten en zuidoosten aan Irak, in het zuiden aan Jordanië en in het zuidwesten aan Libanon en Israël. De Eufraat doorsnijdt het land van noordwest naar zuidoost.

Sinds 1944 is Damascus de hoofdstad van Syrië.

De naam Syrië (afgeleid van Assyrië) werd vanaf de oudheid tot de Eerste Wereldoorlog gebruikt voor het gebied tussen de hele oostkust van de Middellandse Zee (de Levant) en de Eufraat. Dit Groot-Syrië omvatte ook de huidige staten Libanon, Jordanië, Israël en de Palestijnse gebieden, plus aangrenzende streken in Turkije.

Syrië kan geografisch en klimatologisch in 4 regio`s worden onderverdeeld.
* De vlakte van aangeslibd land bij de Middellandse Zee met jong kustgebergte.
* De slenk met de Bekavallei. De Orontes stroomt erdoor. Het gebied wordt in het oosten begrensd door het Noord-Syrische kalksteenplateau en de bergruggen van Antilibanon.
* Het steppegebied in het binnenland met de grote steden Damascus, Aleppo en Homs.
* De woestijnzone met het dal van Eufraat. In het noordoosten loopt het over in de steppen van Jezirah.

Meer dan de helft van Syrië bestaat uit woestijn en halfwoestijn. Het woestijnlandschap bestaat uit kleinvee-nomaden, kameelherders, rotsachtige bergruggen en resten van Arabische woestijnkastelen.

Officiele naam:

Arabische Republiek Syrië

ISO:

SY

Ligging:

noord Midden-Oosten

Hoofdstad:

Damascus

Inwoners:

+/- 19800000

Taal:

Arabisch

Godsdienst:

Soennitisch

Tijdzone:

UTC +2

Munteenheid:

Pond

Klimaat:

landklimaat

Oppervlakte:

185180 km²

Beste reistijd:

februari - april

Ervaringen

Vakantieverhalen / reisverslagen

Bezienswaardigheden

Hieronder vind je de bekendste bezienswaardigheden van Syrië

Damascus Gate Restaurant (Damascus)

Volgens het Guinness boek of records staat het Damascus Gate Restaurant beschreven als grootste restaurant ter wereld. Het restaurant telt dan ook iets meer als 6.000 zitplaatsen, ongeveer 1.000 zitplaatsen meer dan de vorige recordhouder uit Bangkok. Om een plek te bemachtigen in het Guinness boek of records moesten ze niet alleen veel zitplaatsen hebben, de tafels moeten goed verzorgd zijn en het eten moest ook van een bepaalde standaard zijn. In de drukke zomermaanden werken er op een moment soms wel 1.800 mensen op 56.500 m².

De Hamam in Syrië

Een bijzondere ervaring in oosterse landen is het bezoeken van een Hamam (ook wel badhuis genoemd). Het is een plaats waar mensen zich kunnen (laten) wassen in een warme ruimte. In Syrië zijn er verschillende badhuizen, sommige badhuizen hebben aparte openingstijden voor vrouwen en mannen. Vaak zijn in de badhuizen gescheiden ruimtes voor vrouwen en ook voor mannen.

Bosra

In het zuiden van Syrië vind je de ruïnestad Bosra die sinds 1980 op de UNESCO werelderfgoedlijst staat. Opmerkelijk is dat sommige delen van de ruïnestad tegenwoordig nog steeds bewoond worden. In de stad zijn een aantal interessante bezienswaardigheden te vinden. Zo staat er een Romeins amfitheater dat nog erg goed bewaard is gebleven, een aantal oude moskeeën waarvan er één nog steeds in gebruik is en een kathedraal uit het jaar 512.

Umayyad Mosque (Damascus)

De Grote Moskee van Damascus, ook wel de Umayyad Mosque genoemd, is de belangrijkste moskee van de Syrische hoofdstad. De moskee is zowel geestelijk als qua architectuur een belangrijk gebouw. Het is één van de oudste en grootste moskeeën ter wereld en staat bekend als de op drie na heiligste plaats van de Islam. De moskee is rechthoekig en beschikt over 3 minaretten die je vanaf de binnenplaats van de moskee pas echt goed kunt zien.

Souq al- bizuriyyah (Damascus)

De Souq al- bizuriyyah in Damascus is een interessante markt om naar toe te gaan. Je kunt hier echt van alles krijgen en je kunt er zelfs naar de kapper. Vanaf 10.00 uur worden de meeste kraampjes opgebouwd en komt de geur van specerijen en lekker eten je al tegemoet. Net als veel andere markten is ook deze gesloten op vrijdag. De markt is erg populair bij zowel toeristen als bij de lokale bevolking, niet alleen door de heerlijke geuren, maar ook de Umayyad moskee zich in de bazaar bevindt.

Artikelen

Eten en drinken

Vervoer

Vanuit Istanbul kun je met de trein naar Aleppo reizen. Vanaf Amsterdam gaan er dagelijks vluchten naar Damascus. De vliegtijd is ongeveer 5 uur. Het kan zijn dat je onderweg moet overstappen.

Syrien Arab Airlines biedt binnenlandse vluchten aan. Treinen zijn relatief langzaam. Met de bus kun je door heel Syrië reizen. Elke stad heeft een busstation. Zitouna en Qadmus zijn prime busondernemingen.

Visum

Voor een bezoek aan Syrië is een visum vereist. Deze kun je aanvragen bij het consulaat van Syrië in Den Haag en duurt ongeveer 2 weken. Daarnaast heb je een paspoort nodig dat nog minimaal 6 maanden geldig is bij aankomst in Syrië. Let erop dat de toegang tot de Syrië kan worden geweigerd als je een stempel/visum van Israël in het paspoort hebt.

Prijsniveau

Het prijsniveau in Syrië ligt lager dan dat in Nederland. De munteenheid is de Syrische pond.

Veiligheid

Bij een verblijf in Syrië is het aan te raden waakzaam te zijn als gevolg van de gespannen situatie in de regio. De situatie is momenteel rustig maar aangeraden wordt om de ontwikkelingen te blijven volgen en demonstraties en samenscholingen te mijden.

Medische informatie

Het gezondheidssysteem in Syrië is goed.

Er zijn geen verplichte inentingen nodig maar er worden wel een aantal inentingen aangeraden. Neem voor actuele adviezen contact op met de GGD, Tropendokter of TravelClinic.

Voor Syrië wordt elk contact met kraanwater afgeraden (ook bij het poetsen van de tanden en het eten van ongekookt voedsel).

Bevolking

Ongeveer 90% van de bevolking beschouwt zich een Syrische Arabier. Dit komt doordat de laatste 2500 jaar de nieuwe groepen Arabieren zich hebben vermengd met de inwoners van Syrië. Syrië wordt de bakermat van het christelijk geloof genoemd. Hier begon Paulus zijn bekeringstocht door Klein-Azië. Bekend is het verhaal dat Paulus op weg naar Damascus een visioen kreeg, zich bekeerde en vervolgens het christendom ging prediken.

De taal

Arabisch is de officiële taal van Syrië. Verder wordt er nog Koerdisch, Armeens, Turks, Aramees, Frans en wat Engels gesproken.

Flora & Fauna

Het regenrijke gebied van West-Syrië is in het voorjaar bedekt met bloemen als blauwe lupine, rode hibiscus, roze koekoeksbloem en paarse distel. De cyclaam bloeit al in december. Oleanderstruiken groeien volop in de wadi's. De meest voorkomende bomen in de berggebieden zijn pijnbomen, eiken en cipressen. Veelvoorkomende bomen zijn de ceder, cipres, den, eik, johannesbroodboom, olijf, palm en tamarinde. Alleen de allersterkste dieren kunnen overleven in de woestijn. De ibex en gazelle zijn bijna verdwenen. Alleen in het onbegaanbare, bergachtige gebied rond de Dode Zee komen deze soorten nog voor. Verder komen nog voor de flamingo, klipdas, pelikaan, stekelvarken en de wolf.

Geschiedenis

Syrië ligt in de zogenaamde Vruchtbare Halve Maan en kent vele oude beschavingen zoals Mari, Ebla, Ugarit, Amorieten, Hettieten, Babyloniërs en andere. Syrië werd achtereenvolgens veroverd en bestuurd door de Perzische Achaemeniden, door Alexander de Grote en zijn opvolgers, de Seleuciden, door de Romeinen en door de Byzantijnen. In de 7e eeuw veroverden de Arabieren het land en het werd achtereenvolgens bestuurd door de islamitische dynastieën van de Omajjaden, de Abbasiden, de Turkse Seltsjoeken, de tot de islam bekeerde Mongolen, de Egyptische Mammelukken en tenslotte de Ottomanen. In de Eerste Wereldoorlog veroverden de geallieerden (Fransen en Engelsen) het gebied. Gedurende een korte tijd was Syrië een onafhankelijk koninkrijk, maar al snel werd het een mandaatgebied van de Fransen die Syrië bezetten en de afsplitsing van Libanon bewerkstelligden. Het Syrische leger werd de genadeklap toegebracht in de Slag bij Maysaloun op 24 juli 1920. Het oorspronkelijke Franse mandaatgebied Syrië bevatte naast het huidige Libanon, ook de Sandjak van Alexandretta of Republiek Hatay, de huidige Turkse provincie Hatay. Op dat laatste gebied maakt het huidige Syrië nog altijd aanspraak. De Fransen bleven tot 1946. Onafhankelijk Syrië werd een republiek die, gesteund door de Sovjet-Unie, toenadering zocht tot andere Arabische landen. Van 1958 tot 1961 vormde Syrië een staatkundige eenheid met Egypte als de Verenigde Arabische Republiek. In 1961 maakte een militaire coup een einde aan de VAR. In 1963 kwam de Ba'ath-partij, via een nieuwe staatsgreep, aan de macht in Syrië. Aan de politieke instabiliteit kwam echter pas een einde toen in 1970 Hafez al-Assad de militaire dictatuur uitriep waarbij hij zichzelf levenslang tot staatshoofd verklaarde. Hij bleef het ook tot zijn dood in 2000. Deelname aan de Jom Kipoeroorlog in 1973 en inmenging in de Libanese burgeroorlog (1975-1990) leverden weinig tastbaar resultaat op, maar Syrië bleef wel een machtsfactor in de regio. Het terugkrijgen van de Golanhoogten van Israël, op welke manier dan ook, blijft een hoofddoelstelling van de buitenlandse politiek, naast een oplossing van het Israëlisch-Palestijnse conflict en het vergroten van de invloed in Libanon. Op 2 februari 1982 had een van de zwartste pagina's van de moderne Syrische geschiedenis plaats in de stad Hama, een bolwerk van Moslimbroeders. Deze laatsten waren tegen het seculiere socialistische Ba'athregime. Zij konden rekruteren uit de Soennitische meerderheid van de bevolking, terwijl het Syrische Ba'ath regime steunde op een Alawitische minderheid van ongeveer 10%. De Moslimbroeders gingen niet steeds vreedzaam te werk. In februari 1982 kon zelfs van een gewapende opstand gesproken worden. Onder leiding van Assad werd de vervolging van die Moslimbroeders ingesteld. Dit leidde tot een opstand, die bloedig de kop werd ingedrukt. Het leger maakte met artillerie een deel van Hama met de grond gelijk. Er kwamen ongeveer 20.000 mensen om. Sindsdien is er geen sprake meer geweest van enige serieuze oppositie. Sinds de oorlog in buurland Irak heeft Syrië een groot probleem bijgekregen: enorme aantallen Irakese vluchtelingen komen naar Syrië om het escalerende sektarische geweld tussen Sjiieten en Soennieten en het terroristisch verzet tegen het nieuwe regime na de val van Saddam Hoessein te ontvluchten.